Ralph Macchio

Ralph George Macchio^[1][2] (ur. 4 listopada 1961 w Huntington na Long Island, w stanie Nowy Jork) – amerykański aktor i producent filmowy i telewizyjny. Odtwórca roli Daniela LaRusso z serii filmów Karate Kid i Johnny’ego Cade’a w Wyrzutkach^[3].

Ralph Macchio

Ralph Macchio (2017)
Imię i nazwisko	Ralph George Macchio
Data i miejsce urodzenia	4 listopada 1961 Huntington, Nowy Jork
Zawód	aktor, producent
Współmałżonek	Phyllis Fierro (od 1987)
Lata aktywności	od 1980

Telewizja VH1 w listopadzie 2008 umieściła go na 80. miejscu listy stu największych nastoletnich gwiazd^[4].

Życiorys

Urodził się w Huntington na Long Island w Nowym Jorku. Jest synem Ralpha Macchio i Rosalii z domu Desantis, którzy prowadzą ranczo w Lake George^[5]. Rodzice matki pochodzili z Prowincji Avellino w Kampanii, a ojciec jest pochodzenia w połowie włoskiego i greckiego^[6]. Ma brata, Stevena.

Karierę zaczynał od występów w amerykańskich reklamówkach telewizyjnych. Za główną rolę Jeremy’ego Andrettiego w piątym sezonie serialu ABC Osiem to dostateczna ilość (Eight Is Enough, 1980–1981) był w 1982 nominowany do Young Artist Award^[7]. Na dużym ekranie zadebiutował jako Chooch Bambalazi w komedii młodzieżowej Wojskowa akademia imprezowa (Up the Academy, 1980) z udziałem Iana Wolfe. Pierwszą pamiętną rolę – Johnny’ego Cade’a – zagrał w filmie Francisa Forda Coppoli Wyrzutki (The Outsiders, 1983)^[8]. Międzynarodową rozpoznawalność zyskał dzięki głównej roli Daniela LaRusso w kasowym filmie Karate Kid (1984). Z powodzeniem wystąpił jeszcze w dwóch kolejnych częściach filmu; za ostatnią był jednak nominowany do Złotej Maliny, gdyż sam film został negatywnie odebrany przez krytyków.

Jego chłopięcy wygląd sprawił, że stał się jednym z najsławniejszych idoli nastolatków lat 80., a jego twarz zdobiła okładki wielu czasopism dla młodzieży, w tym „Bravo”^[9]. Choć, gdy w 1989 pojawiła się trzecia część serii Karate Kid, miał już dwadzieścia osiem lat^[3].

Macchio (2013)

W 1986 na Broadwayu zagrał misia w przedstawieniu Kuba i jego pluszowy miś (Cuba & His Teddy Bear) u boku Roberta De Niro^[10]. W tym samym roku premierę miał muzyczny film Na rozdrożu (Crossroads, 1986), w którego finale postać grana przez Macchio stacza gitarowy pojedynek z samym Steve’em Vaiem. W pierwszej połowie lat 90. wcielił się w postać Billy’ego Gambini, niesłusznie oskarżonego o morderstwo, w przebojowej komedii Mój kuzyn Vinny (1992)^[11], i zmysłowego homoseksualistę Chrisa w komedii romantycznej Nagi w Nowym Jorku (Naked in New York, 1993)^[12].

Od połowy lat 90. zaczął gościnnie pojawiać się w filmach i serialach, w tym w Ekipie (2005), Świry (Psych, 2007) i kilku odcinkach Brzyduli Betty (2008) w roli Archiego Rodrigueza, lokalnego polityka z Queens^[12]. W 2008 wystąpił jako „duchowy doradca” w reklamie VitaminWater razem z kierowcą NASCAR, Carlem Edwardsem^[13]. W 2011 uczestniczył w 12. edycji programu rozrywkowego Dancing with the Stars^[12]. W 2016 zagrał narratora, scenarzystę Carla Morelliego w przedstawieniu A Room of My Ownna Off-Broadwayu^[14].

20 listopada 2024 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6633 Hollywood Boulevard^[15][16].

Życie prywatne

5 kwietnia 1987 poślubił Phyllis Fierro, z którą ma dwójkę dzieci, córkę Julię (ur. 1992) i syna Daniela (ur. 1996).

Filmy

• 1980: Wojskowa akademia imprezowa – Chooch Bambalazi
• 1982: High Powder – Eddie
• 1982: Dangerous Company – Denny Brody
• 1983: Outsiderzy – Johnny Cade
• 1984: Karate Kid – Daniel LaRusso
• 1984: Nauczyciele – Eddie Pilikian
• 1984: The Three Wishes of Billy Grier – Billy Grier
• 1986: Karate Kid II – Daniel LaRusso
• 1986: Na rozdrożu – Eugene Martone
• 1988: Distant Thunder – Jack Lambert
• 1989: Karate Kid III – Daniel LaRusso
• 1991: Za dużo słońca – Frank Junior
• 1992: Mój kuzyn Vinny – Billy Gambini
• 1992: Garwood, jeniec wojenny – Robert Garwood
• 1993: Nagi w Nowym Jorku – Chris
• 1998: Dizzyland
• 1998: Dzielna pani Brisby 2: Timmy rusza na ratunek – Timmy (głos)
• 1999: To nie może być niebo – Hubbie Darling
• 1999: The Office Party – Sean
• 2001: Popcorn Shrimp – glina
• 2003: Dobra noc na śmierć – Donnie
• 2006: Beer League – Maz
• 2009: Rosencrantz and Guildenstern Are Undead – Bobby Bianchi
• 2012: Daleko ci do sławy – on sam
• 2012: Hitchcock – Joseph Stefano
• 2012: Holiday Spin – Ruben (film TV)
• 2013: Daleko ci do sławy – on sam
• 2014: A Little Game – Tom
• 2017: Lost Cat Corona – Dominic
• 2017: Świry – Nick Conforth (film TV)
• 2018: A Dog and Pony Show – Aaron
• 2025: Karate Kid: Legends – Daniel LaRusso

Seriale

• 1980: Eight is Enough – Jeremy Andretti
• 1994: Zwierzęta z Zielonego Lasu – Lis (głos, amerykański dubbing)^[17]
• 1999: Po tamtej stronie – dr. Eberhardt
• 1999–2001: Życie do poprawki – oficer Dan
• 2005: Ekipa – on sam
• 2007: Świry – on sam
• 2008–2009: Brzydula Betty – Archie Rodriguez
• 2010: Prawo i porządek
• 2013: Jak poznałem waszą matkę – on sam
• 2018–2025: Cobra Kai – Daniel LaRusso

Nagrody

Rok	Nagroda	Kategoria	Film
1986	Brązowa statuetka Bravo Otto, przyznana przez niemiecki dwutygodnik dla młodzieży „Bravo”	Najlepszy aktor[18]	–
2001	Long Island International Film Expo	Nagroda dla niezależnego filmowca[19]	–
2002		Najlepszy reżyser[20]	Love Thy Brother (2002)
2014	American Short Film Award	Najlepszy dramat krótkometrażowy[21]	Across Grace Alley (2013)
2022	LifeArt Festival	Najlepszy serial telewizyjny/komediodramat[21]	Cobra Kai (2021)