Punkt zapłonu
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Punkt zapłonu (org. Flashpoint) – amerykański thriller z 1984 roku w reż. Williama Tannena. Adaptacja powieści George LaFountaine'a pod tym samym tytułem (1976).
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji |
1984 |
Data premiery |
31 sierpnia 1984 |
Kraj produkcji |
Stany Zjednoczone |
Język |
angielski, hiszpański |
Czas trwania |
92 min |
Reżyseria |
William Tannen |
Scenariusz |
Dennis Shryack, |
Główne role | |
Muzyka | |
Zdjęcia |
Peter Moss |
Scenografia |
Paul Greimann, |
Kostiumy |
Le Dawson |
Montaż |
David Garfield |
Produkcja |
Skip Short |
Wytwórnia |
HBO Pictures |
Dystrybucja | |
Budżet |
10 mln. $ |
Przychody brutto |
3,8 mln. $ |
Fabuła
Funkcjonariusz amerykańskiej straży granicznej Bobby Logan przypadkowo odnajduje na pustyni zagrzebanego w piachu jeepa wraz z ludzkim szkieletem, karabinem snajperskim i skrzynką pełną pieniędzy. Banknoty wskazują, że tkwi ona tam od początku lat 60. Informacją o swoim znalezisku dzieli się ze swoim przyjacielem ze służby Ernim. Obydwaj zdają sobie sprawę z powagi znaleziska, jednak nie informują o nim swoich przełożonych. Planują przywłaszczyć pieniądze, jednak obydwaj są na tyle ostrożni, że przedtem próbują się dowiedzieć czegokolwiek o pochodzeniu znaleziska. Ich działania przyciągają jednak uwagę FBI, której agenci nie przebierają w środkach aby odnaleźć pieniądze oraz pozbyć się niewygodnych świadków. Jak się bowiem okazuje tajemnicze znalezisko ma związek z głośnym zabójstwem Johna F. Kennedy’ego w 1962 roku.
Obsada
- Kris Kristofferson – Bobby Logan
- Treat Williams – Ernie Wyatt
- Rip Torn – szeryf Wells
- Kurtwood Smith – agent Carson
- Jean Smart – Doris
- Tess Harper – Ellen
- Kevin Conway – Brook
- Miguel Ferrer – Roget
- Guy Boyd – Bobby Joe Lambasino
- Roberts Blossom – Amarillo
- Mark Slade – Hawthorne
- Terry Alexander – Peterson
- Ana Auther – Roget's Date
- William Frankfather – Lacy
- Joaquín Martínez – Pedroza
- Dick O'Neill – Hinshaw
i in.
Odbiór
Film otrzymał mieszane recenzje. Janet Maslin z The New York Times określiła go mianem "paranoicznej fantazji, która nie jest już modna na ekranie"[1]. Przeciwnego zadania był Roger Ebert, który film uznał za zupełnie dobry thriller[2].
Obraz okazał się być finansową klapą – przy budżecie 10 mln. dolarów[3], dochód z jego rozpowszechniania w kinach USA wyniósł 3,8 mln. dolarów[4].
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.