Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pułk Ułanów Obrony Krajowej Nr 3 (LUR. Nr. 3) – pułk kawalerii cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1883 |
Rozformowanie |
1918 |
Tradycje | |
Kontynuacja |
Pułk Strzelców Konnych Nr 3 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
rtm. Constantin Swedzicky |
Działania zbrojne | |
I wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
3 Brygada Kawalerii OK |
W 1883 w Samborze i Dębicy (2. dywizjon), w wyniu połączenia Galicyjskich Szwadronów Ułanów Obrony Krajowej Nr 9, 10, 11, 12 i 13, została sformowana Kadra Pułku Ułanów Obrony Krajowej Nr 3[1].
W 1894 oddział przyjął organizację identyczną z organizacją pułków jazdy w cesarskiej i królewskiej Armii[2]. Od tego czasu otrzymywał uzupełnienie z powiatów administrowanych przez Komendy Okręgów Uzupełnień Obrony Krajowej Nr 17 w Rzeszowie i 18 w Przemyślu.
W 1914 sztab pułku razem z II dywizjonem i kadrą zapasową stacjonował w Stryju natomiast I dywizjon w Rzeszowie[3]. Pułk wchodził w skład 3 Brygady Kawalerii Obrony Krajowej we Lwowie[4].
W 1917 oddział został przemianowany na Pułk Strzelców Konnych Nr 3 (niem. Reitendes Schützenregiment Nr 3)[5].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.