Przyjaciel (herb szlachecki)

Przyjaciel (Kemlada, Kemlad, Kamrad, Kamerad) – polski herb szlachecki.

Przyjaciel

Herb Przyjaciel
Typ herbu	szlachecki
Alternatywne nazwy	Kemlada, Kemlad, Kamrad, Kamerad
Pierwsza wzmianka	1166

Odmiana herbu

Opis herbu

Przyjaciel – W polu błękitnym, serce czerwone, przebite strzałą srebrną grotem w prawo, wewnątrz misy złotej. W klejnocie pięć piór strusia^[1].

Przyjaciel II – W polu błękitnym strzała srebrna, złotym grotem w górę, między dwoma sercami czerwonymi. W klejnocie ogon pawi^[2].

• Herbowni – Lisiecki, Hryniewicz, Mackiewicz, Wojciechowicz^[3]

Legenda herbowa

Powstanie datuje się na 1166 rok. Nadany przez Henryka Sandomierskiego potomkom rycerza Mirosława w czasie wojny z pogańskimi Prusami.

Herbowni

Bohusław, Downarowicz, Dramiński, Dranicki, Dulewski, Grabowski, Hryniewicz, Janowicz, Jurowski, Klimkiewicz, Ladziński, Ładziński, Lipiński, Maciejewicz, Mackiewicz, Mickiewicz, Migiewicz, Minasiewicz, Mingajłowicz, Mirosławski, Muraszko, Muśnicki, Dowbor – Muśnicki, Nagrodzki, Nowaczyński, Nowakowicz, Pawłowicz^[4], Połtorzycki, Romanowski, Skirmunt – Strawiżski, Szumowiecki, Tomkowicz, Więckowicz, Wojciechowicz, Karabaniwicz Wolański, Żabiński

Znani herbowni

• gen. Józef Dowbor-Muśnicki (1867–1937)
• prof. Tadeusz Wolański (1785–1865)
• Adolf Nowaczyński (1876–1944) – pisarz, dramaturg

Zobacz też

Zobacz hasło Przyjaciel w Wikisłowniku

• Lista herbów

Przypisy

1. Czesław Malewski, Rody szlacheckie na Litwie (VI), NG 26 (462)
2. Herb Przyjaciel II z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
3. Juliusz Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich. Warszawa 1897
4. Herby szlacheckie. Herb własny (odm. h. Przyjaciel) (pol.)

Linki zewnętrzne

• Herby szlacheckie. Herb Przyjaciel, odmiany, herbowni (pol.)