Loading AI tools
Przeciwuderzenie (ang. counter strike[1]) – operacyjny (strategiczny) zwrot zaczepny wykonywany na włamującego się w głąb obrony przeciwnika[2]. Całokształt czynności organizacyjnych, suma uderzeń związków taktycznych drugiego rzutu operacyjnego na nacierającego przeciwnika w celu odtworzenia pierwotnego położenia[3][4]. Jest najwyższym przejawem aktywności w działaniach obronnych[5]. Zwrot zaczepny w ramach operacji obronnej, mający na celu zmianę położenia broniących się wojsk i osiągnięcie pierwotnego lub nowego celu operacji[4]. To natarcie na oddziały nieprzyjaciela wykonane przez wojska drugich rzutów, odwodów, albo przez wojska ściągnięte z odcinków nieatakowanych, w celu odzyskania utraconych pozycji[6]. W sprzyjających warunkach uderzające wojska mogą przejść do przeciwnatarcia[7][8].
Przeciwuderzenie jest elementem obrony operacyjnej lub strategicznej i nie wychodzi poza uprzednio funkcjonujący system obrony, a zadania wojsk nie sięgają poza przedni skraj obrony danego szczebla[9]. Wykonywane jest drugim rzutem lub odwodem broniącego się związku operacyjnego. Kolejna operacja zaczepna występuje jako rozwinięcie powodzenia dotychczasowych działań zaczepnych[9]. Operację zaczepną w formie przeciwuderzenia organizuje związek operacyjny znajdujący się uprzednio w drugim rzucie lub odwodzie strategicznym, a jego wykonanie może być realizowane w warunkach uzyskania przez przeciwnika zaskoczenia operacyjnego i w sytuacji na poziomie względnej równowagi[10]. Wyznaczony do przeciwuderzenia związek taktyczny realizuje przedsięwzięcia typowe dla natarcia w skali taktycznej[11][12].
Celami przeciwuderzenia mogą być: zamknięcie wyłomu i odtworzenie obrony w strefie taktycznej, rozbicie części sił zgrupowania uderzeniowego przeciwnika i odcięcie jego sił głównych od podchodzących odwodów lub całkowite rozbicie sił zgrupowania uderzeniowego przeciwnika w obszarze włamania, jak najszybsze okrążenie jego sił i rozbicie ich we współdziałaniu z sąsiadami[13].
W terminologii wojskowej II Rzeczypospolitej przeciwuderzenie (fr. contre - attaque immediate, niem. Gegenstoss) to ograniczone w czasie i przestrzeni natarcie zorganizowane w celu „wydarcia nieprzyjacielowi uzyskanego lokalnego powodzenia” lub odparcia jego szturmu. Do wykonania przeciwuderzenia wyznaczano przede wszystkim odwody batalionowe i kompanijne[14].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
