Przełęcz Nowickiego

Przełęcz Nowickiego (słow. Nowického sedlo, niem. Nowicki-Scharte, węg. Nowicki csorba, ok. 2105 m^[1]) – przełęcz położona w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, oddzielająca od siebie Buczynowe Czuby i Wielką Buczynową Turnię. Jest to największe obniżenie na odcinku pomiędzy Granatami a Ptakiem^[2]. Na północ z przełęczy opada do Zadnich Usypów w Pańszczycy krucha rynna, na południe do Dolinki Buczynowej prosty żleb. Po wschodniej stronie Przełęczy Nowickiego, już w masywie Wielkiej Buczynowej Turni ciągnie się skalista grań z kilkoma zębami, zakończona Budzową Igłą, od górnych partii oddzielona Budzową Przełączką^[3].

Przełęcz Nowickiego

Widok z Orlej Perci
Państwo	Polska
Wysokość	ok. 2105 m n.p.m.
Pasmo	Karpaty, Tatry Wysokie
Sąsiednie szczyty	Buczynowe Czuby, Budzowa Igła
Położenie na mapie Tatr Przełęcz Nowickiego
Położenie na mapie Karpat Przełęcz Nowickiego
49°13′38,1″N 20°02′19,0″E

Od 1911 r. na przełęcz prowadził szlak turystyczny z górnej części doliny Pańszczycy (zlikwidowano go z uwagi na zbyt kruche skały)^[2]. Jeszcze w latach 50. XX wieku istniało kilka śladów czerwonej farby po tym znakowaniu^[4]. Przełęcz jest dostępna dla turystów przy przejściu granią, prowadzi przez nią szlak Orlej Perci. Zejście z Buczynowych Czub na Przełęcz Nowickiego ubezpieczone jest łańcuchami. Dalej szlak prowadzi w górę skalną rynną będącą wielką odnogą żlebu spod Budzowej Przełączki^[5].

Siodło zostało nazwane na cześć poety Franciszka Henryka Nowickiego, autora Sonetów tatrzańskich i projektodawcy Orlej Perci. Pierwszy nazwy tej użył ks. Walenty Gadowski w roku 1902^[6].

Widok na Przełęcz Nowickiego z Pańszczycy

Pierwsze wejście turystyczne:

• latem – ks. Walenty Gadowski, Franciszek Henryk Nowicki, Antoni Panek, tragarz Józef Budz, 19 sierpnia 1902 r.,
• zimą – Jan Sokołowski, Stanisław Sokołowski, 8 kwietnia 1925 r.^[2]

Taternictwo

Rejon Przełęczy Nowickiego dopuszczony jest do uprawiania wspinaczki skalnej, ale tylko od strony Dolinki Buczynowej^[7]. Jest tutaj kilka dróg wspinaczkowych^[3]:

• Od północy przez grzędę Buczynowych Czub; I stopień trudności w skali tatrzańskiej, czas przejścia 45 min^[3].
• Od północy przez żleb Budzowej Przełączki; 0+, jedno miejsce I, 45 min (od wejścia w ścianę),
• Wprost południowym żlebem; II, 1 godz.
• Droga Nowickiego; 0+, 30 min (od wylotu żlebu)^[3].

Szlaki turystyczne

– czerwony (Orla Perć) przebiegający granią główną z Zawratu przez Kozi Wierch, Granaty, Przełęcz Nowickiego i Buczynowe Turnie na Krzyżne.

• Czas przejścia z Zawratu na Krzyżne: 6:40 h
• Czas przejścia z Krzyżnego na Kozi Wierch (część Zawrat – Kozi Wierch jest jednokierunkowa!): 3:35 h^[8].