Prawo Bastiana-Brunsa
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Prawo Bastiana-Brunsa (ang. Bastian-Bruns law) – teoria neurologiczna, głosząca, że całkowite poprzeczne uszkodzenie rdzenia kręgowego powoduje całkowite zniesienie odruchów ścięgnistych i napięcia mięśniowego poniżej miejsca uszkodzenia. Opisane przez Henry'ego Charltona Bastiana[1] i Ludwiga Brunsa[2].
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.