Prawo Bastiana-Brunsa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Prawo Bastiana-Brunsa (ang. Bastian-Bruns law) – teoria neurologiczna, głosząca, że całkowite poprzeczne uszkodzenie rdzenia kręgowego powoduje całkowite zniesienie odruchów ścięgnistych i napięcia mięśniowego poniżej miejsca uszkodzenia. Opisane przez Henry'ego Charltona Bastiana[1] i Ludwiga Brunsa[2].

Przypisy

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.