Poznań Franowo

Poznań Franowo – największa w Wielkopolsce stacja towarowa^[2] i projektowany przystanek osobowy^[3], leżący na linii kolejowej nr 352 Swarzędz – Poznań Starołęka.

Poznań Franowo

Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Miejscowość	Poznań
Lokalizacja	Franowo
Data otwarcia	1943[1]
Poprzednie nazwy	Posen Verschiebebahnhof (1943–1945)[1] Kobylepole (1945–1946)[1]
Dane techniczne
Liczba peronów	12 (nieczynne)
Liczba krawędzi peronowych	10 (nieczynne)
Kasy
Linie kolejowe
352 Swarzędz – Poznań Starołęka 394 Poznań Krzesiny – Kobylnica 806 Poznań Franowo PFD – Nowa Wieś Poznańska (podg) 823 Poznań Franowo PFD – Stary Młyn (podg) 824 Pokrzywno (podg) – Poznań Franowo PFD
Położenie na mapie Poznania Poznań Franowo
Położenie na mapie Polski Poznań Franowo
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Poznań Franowo
52°22′28″N 16°59′21″E

Charakterystyka

Stację gruntownie zmodernizowano i oddano do użytku w maju 1987, po 17 miesiącach prac, podczas których ułożono 45 km nowych torowisk, 150 rozjazdów i zbudowano trzy nowe nastawnie. W uroczystości otwarcia (8 czerwca 1987) udział wziął m.in. minister Janusz Kamiński, dyrektor ZDOKP Zbigniew Pajdak, a także Gabriela Rembisz, Edward Łukasik, Bronisław Stęplowski i prezydent Andrzej Wituski^[4].

Posiada jedną z najnowocześniejszych górek rozrządowych z jednymi z najnowocześniejszych i najbezpieczniejszych szczękowych hamulców torowych, umożliwiających zmniejszenie prędkości wagonu i zwiększenie odstępu między nimi oraz ogromną zdolność przeładunkową. Proces przeładunku zaczyna się na tak zwanej grupie przyjazdowej. Rozrząd rozpoczyna sygnał tarczy manewrowej. Lokomotywa manewrowa, najczęściej SM42 spycha wagony na górkę, a manewrowy rozpina sprzęgi. Pod wpływem siły ciężkości odprzęgi staczają się na tory kierunkowe. Na terminalu zamontowano system rozrządu ASR, umożliwiający rozrząd od 1600 do 3500 wagonów na dobę a w godzinach szczytu od 250 do 300 wagonów. Na grupie odjazdowej następuje zestawienie składu, podpięcie lokomotywy liniowej, odprawienie i odjazd pociągu. Autorką projektu układu torowego stacji jest mgr inż. Hanna Sułek^[5].

Terminal składa się z:

• grupy torów przyjazdowych – nastawnie PFA i PF2,
• grupy kierunkowej – nastawnia PF2, prowadząca rozrząd na górce,
• grupy kierunkowo-odjazdowej PFB i peronów 2 oraz 3,
• grupy odjazdowej – nastawnia PFC oraz peron nr 1,
• grupy tranzytowej zachodniej połączonej z dawną częścią pasażerską złożoną z peronów 4-7 – nastawnia PFA,
• grupy tranzytowej wschodniej – nastawnia PFD oraz perony 11 i 12.

Terminal na Franowie posiada własną lokomotywownię gdzie stacjonują m.in. lokomotywy EU07, ET22, EM10 oraz EU43

W 2020 r. PKP Polskie Linie Kolejowe złożyły do programu Komisji Europejskiej "Łącząc Europę" wniosek o dofinansowanie modernizacji kolejowej obwodnicy towarowej Poznania do ruchu pasażerskiego i wybudowanie 7 przystanków osobowych na terenie Poznania i jednego poza terenem miasta^[3].

Centrum logistyczne

W grudniu 2013 r. na stacji został otwarty jeden z największych terminali kontenerowych w PKP Cargo, umożliwiający obsługę nawet do 79 tysięcy kontenerów rocznie. Jest to pierwszy etap budowy na Franowie centrum logistycznego^[6].

W lipcu 2015 r. rozpoczęła się rozbudowa terminala, dzięki czemu będzie on mógł pomieścić do 1800 TEU (obecnie 1280 TEU). W ramach inwestycji zostaną również m.in. przebudowane drogi dojazdowe. Zakończenie prac przewidziane jest na grudzień 2015 r.^[7]

• 
  Tereny stacji i górki rozrządowej Franowo, zdjęcie satelitarne, 1965 r.
• 
  ET22 manewruje w pobliżu górki rozrządowej na stacji Poznań Franowo
• 
  Lokomotywy EU45 i ST43 w lokomotywowni Poznań Franowo