Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Popielica
rodzaj gryzoni Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Popielica[9] (Glis) – rodzaj ssaków z podrodziny popielic (Glirinae) w obrębie rodziny popielicowatych (Gliridae).
Remove ads
Remove ads
Rozmieszczenie geograficzne
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Europie i południowo-zachodniej Azji[10][11].
Charakterystyka
Długość ciała (bez ogona) 131–185 mm, długość ogona 100–175 mm; masa ciała 79–228 g[12][13].
Systematyka
Podsumowanie
Perspektywa
Rodzaj zdefiniował w 1762 roku francuski przyrodnik Mathurin Jacques Brisson w publikacji swojego autorstwa o tytule Regnum animale in classes IX. distributum, sive, Synopsis methodica[3]. W oryginalnym opisie Brisson nie wymienił żadnego gatunku gatunek typowy Brisson; w ramach późniejszego oznaczenia w 1998 roku Międzynarodowa Komisja Nomenklatury Zoologicznej na typ nomenklatoryczny wyznaczyła popielicę szarą (G. glis)[1].
Etymologia
- Glis: łac. glis, glisris ‘popielica’[14].
- Rattus: łac. rattus ‘szczur’[15]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Rattus somnolentus E.A.W. Zimmermann, 1777 (= Sciurus glis Linnaeus, 1766).
- Myoxus (Myorus): gr. μυοξος muoxos ‘popielica’[16]. Gatunek typowy: Zimmermann wymienił kilka gatunków – Myoxus chrysurus E.A.W. Zimmermann, 1780, Sciurus glis Linnaeus, 1766, Myoxus muscardinus von Schreber, 1782 (= Mus avellanarius Linnaeus, 1758) i Myoxus nitela von Schreber, 1782 (= Mus quercinus Linnaeus, 1766) – z których gatunkiem typowym jest Sciurus glis Linnaeus, 1766.
- Elius: gr. ελειος eleios ‘gatunek popielicy’[17]. Gatunek typowy: Schulze wymienił dwa gatunki – Sciurus glis Linnaeus, 1766 i Myoxus dryas von Schreber, 1782 (= Mus nitedula Pallas, 1778) – nie wskazując typu nomenklatorycznego.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[18][13][10][19][20][9]:
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski; NE – gatunki niepoddane jeszcze ocenie.
Opisano również gatunki wymarłe:
- Glis apertus Mayr, 1979[22] (Austria; miocen)
- Glis galitopouli Van der Meulen & de Bruijn, 1982[23] (Grecja; miocen)
- Glis guerbuezi Ünay-Bayraktar, 1989[24] (Turcja; oligocen)
- Glis hofmanni Kormos, 1940[25] (Węgry)
- Glis major De Bruijn & Rümke, 1974[26] (Włochy; miocen)
- Glis mihevci Aguilar & Michaux, 2011[27] (Słowenia; plejstocen)
- Glis minor Kowalski, 1956[28] (Polska; plejstocen)
- Glis perkoi Aguilar & Michaux, 2011[29] (Słowenia; plejstocen)
- Glis sackdillingensis F. Heller, 1930[30] (Niemcy; plejstocen)
- Glis suessenbornensis (Soergel, 1919)[31] (Niemcy)
- Glis transversus Ünay-Bayraktar, 1994[32] (Turcja; miocen)
- Glis vallesiensis Agustí Ballester, 1981[33] (Hiszpania; neogen)
- Glis zitteli (Hofman, 1893)[34] (Austria).
Remove ads
Uwagi
- Niepoprawna późniejsza pisownia Myoxus E.A.W. Zimmermann, 1780.
- DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads