Polska Partia Socjalistyczna-Lewica (1926–1931)

Polska Partia Socjalistyczna-Lewica – polska radykalno-socjalistyczna partia polityczna, funkcjonująca w latach 1926–1931.

Nie mylić z: Polska Partia Socjalistyczna – Lewica (1906–1918).

Polska Partia Socjalistyczna-Lewica

Państwo	Polska
Skrót	PPS-Lewica
Lider	Andrzej Czuma (do 1929)
Data założenia	13 czerwca 1926
Data rozwiązania	luty 1931
Ideologia polityczna	socjalizm
Poglądy gospodarcze	socjalizm
Liczba członków	12 tys. (1927), 20 tys. (przed rozwiązaniem)[1]
Młodzieżówka	Sekcje Młodzieży PPS-Lewicy

Historia

Utworzona została 13 czerwca 1926 roku przez działaczy lewego skrzydła Polskiej Partii Socjalistycznej z Andrzejem Czumą na czele. W 1927 roku liczyła 12 tys. członków, działających głównie na terenie Lublina, Krakowa i Śląska Cieszyńskiego a Sekcje Młodzieży PPS-Lewicy liczyły w 1928 roku ok. 1500 członków^[2]. W partii trwał konflikt między komunistami (Alfred Bem, Franciszek Polka, Romuald Gadomski) a działaczami dążącymi do zachowania niezależności od KPP (Andrzej Czuma, Stanisław Berent, Albin Różycki). Po aresztowaniu Andrzeja Czumy w styczniu 1929 roku kierownictwo partii przeszło w ręce komunistów, co doprowadziło do rozłamu (grupa Andrzeja Czumy ostatecznie znalazła się w Związku Związków Zawodowych). PPS-Lewica faktycznie stała się legalną przybudówką Komunistycznej Partii Polski. W lutym 1931 policja aresztowała wszystkich delegatów II Kongresu PPS-Lewicy. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Sosnowcu z 26 lutego 1930, zatwierdzonym przez Sąd Apelacyjny w Warszawie 20 grudnia 1930, Polska Partia Socjalistyczna – Lewica została uznana za organizację antypaństwową, a następnie rozwiązana decyzją ministra spraw wewnętrznych, która weszła w życie 14 lutego 1931^[3]. Organami prasowymi partii były: „Robociarz”, „Głos Pracy”^[4].

Z tym tematem związana jest kategoria: Członkowie Polskiej Partii Socjalistycznej – Lewica (1926–1931).

Przypisy

1. FelicjaF. Kalicka FelicjaF., Postępy i trudności jednolitofrontowej walki proletariatu w pierwszej połowie 1934 r., [w:] NinaN. Zachariasz (red.), Z zagadnień jednolitego frontu KPP i PPS w latach 1933-1934., Warszawa: Książka i Wiedza, Zakład Historii Partii przy KC PZPR, 1967, s. 227.
2. ZygmuntZ. Hemmerling ZygmuntZ., Deklaracja praw młodego pokolenia Polski, JadwigaJ. Kaliszuk (red.), Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1981, s. 18, ISBN 83-222-0182-6.
3. Obwieszczenie. „Lwowski Dziennik Wojewódzki”. Nr 2, s. 33-34, 14 lutego 1931.
4. Polska Partia Socjalistyczna – Lewica (2), [w:] JózefJ. Czyżewski JózefJ. (red.), Słownik historii Polski, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1973, s. 335.

Literatura

• Józef Kowalski: Trudne lata. Problemy rozwoju polskiego ruchu robotniczego 1929–1935. Warszawa: PWN, 1966. Brak numerów stron w książce
• PPS Lewica 1926–1931: materiały źródłowe. oprac., wstępem i przypisami opatrzył Ludwik Hass. Warszawa: Książka i Wiedza, 1963. Brak numerów stron w książce
• Encyklopedia Powszechna PWN, wyd. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, W-wa 1975, s. 628