Pośrednia Kapałkowa Turnia

Pośrednia Kapałkowa Turnia (słow. Prostredná Ľadová veža, niem. Mittlerer Eistaler Turm, węg. Középső Jégvölgyi torony, ok. 2360 m^[1]) – turnia znajdująca się w Kapałkowej Grani w słowackich Tatrach Wysokich. Od Wielkiej Kapałkowej Turni oddziela ją siodło Pośredniej Kapałkowej Ławki, a od Małej Kapałkowej Turni oddzielona jest Niżnią Kapałkową Ławką i kilkoma innymi obiektami^[2].

Pośrednia Kapałkowa Turnia

Pośrednia Kapałkowa Turnia wśród podpisanych formacji
Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	ok. 2360 m n.p.m.
Pierwsze wejście	30 lipca 1909 r. Gyula Komarnicki i Roman Komarnicki
Położenie na mapie Tatr Pośrednia Kapałkowa Turnia
Położenie na mapie Karpat Pośrednia Kapałkowa Turnia
49°12′09″N 20°10′45″E

Północne stoki Pośredniej Kapałkowej Turni i sąsiednich obiektów opadają do Kapałkowego Koryciska, odgałęzienia Doliny Śnieżnej, południowe – do Doliny Suchej Jaworowej^[1]. Pośrednia Kapałkowa Turnia, podobnie jak inne pobliskie obiekty, nie jest dostępna żadnymi szlakami turystycznymi. Dla taterników najłatwiejszym sposobem dostania się na jej wierzchołek jest droga z Doliny Suchej Jaworowej na Pośrednią Kapałkową Ławkę, a z niej na szczyt Pośredniej Kapałkowej Turni^[2].

W grani, która łączy Pośrednią Kapałkową Turnię z Małą Kapałkową Turnią, można wyróżnić następujące obiekty (od góry do Niżniej Kapałkowej Ławki):

• Wrótka za Dziobem (Vrátka za Ľadovým pazúrom),
• Kapałkowy Dziób (Ľadový pazúr),
• Wrótka za Słupem (Vrátka za Ľadovým stĺpom),
• Kapałkowy Słup (Ľadový stĺp),
• Wrótka za Zębem (Vrátka za Ľadovým zubom),
• Kapałkowy Ząb (Ľadový zub),
• Wrótka za Basztą (Vrátka za Ľadovou baštou),
• Kapałkowa Baszta (Ľadová bašta)^[2][3].

Pośrednia Kapałkowa Turnia zwana była dawniej Środkową Kapałkową Turnią^[2].

Pierwsze wejścia:

• Gyula Komarnicki i Roman Komarnicki, 30 lipca 1909 r. – letnie,
• Jerzy Pierzchała, 23 kwietnia 1936 r. – zimowe^[2].

Przypisy

1. Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 123. ISBN 83-909352-2-8.
2. Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIX. Kapałkowa Grań – Śnieżna Przełęcz. Warszawa: Sport i Turystyka, 1974, s. 25–30.
3. Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-07-24].