Pitirim (Nieczajew)

Pitirim, imię świeckie Konstantin Nieczajew (ur. 8 stycznia 1926 w Miczurińsku, zm. 4 listopada 2003) – rosyjski biskup prawosławny.

Pitirim

Konstantin Nieczajew
Metropolita wołokołamski i juriewski
Kraj działania	Rosja
Data i miejsce urodzenia	8 stycznia 1926 Miczurińsk
Data śmierci	4 listopada 2003
Miejsce pochówku	Cmentarz Daniłowski
Metropolita wołokołamski i juriewski
Okres sprawowania	1986–2003
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia moskiewska
Śluby zakonne	13 kwietnia 1959
Diakonat	15 lutego 1952
Prezbiterat	4 grudnia 1954
Chirotonia biskupia	22 maja 1963

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	22 maja 1963
Konsekrator	Aleksy I
Współkonsekratorzy	Nikodem (Rotow), Leonid (Polakow), Leonid (Łobaczow), Sergiusz (Gołubcow), Cyprian (Ziornow), Donat (Szczogolew)
Współkonsekrowani biskupi Bogolep (Ancuch) 9 listopada 1963 Pimen (Chmielewski) 10 stycznia 1965 Antoni (Wakaryk) 12 lutego 1965 Melchizedek (Lebiediew) 17 czerwca 1965 Jonatan (Kopołowicz) 28 listopada 1965 Jan (Snyczow) 12 grudnia 1965 Juwenaliusz (Pojarkow) 26 grudnia 1965 Ireneusz (Zuzemil) 30 stycznia 1966 Włodzimierz (Sabodan) 9 lipca 1966 Klemens (Pieriestiuk) 23 października 1966 Joazaf (Owsiannikow) 30 października 1966 Hermogen (Oriechow) 25 grudnia 1966 Serapion (Fadiejew) 5 marca 1972 Maksym (Krocha) 26 marca 1972 Anatol (Kuzniecow) 3 września 1972 Wiktoryn (Bielajew) 3 czerwca 1973 Platon (Udowienko) 16 grudnia 1973 Hiob (Tywoniuk) 3 stycznia 1975 Gleb (Smirnow) 9 maja 1976 Walenty (Miszczuk) 25 lipca 1976 Barnaba (Kiedrow) 30 listopada 1976 Ambroży (Szczurow) 18 października 1977 Metody (Niemcow) 27 kwietnia 1980 Włodzimierz (Ikim) 30 czerwca 1985 Mikołaj (Szkrumko) 21 lipca 1985 Pantelejmon (Dołganow) 16 maja 1987 Antoni (Czeremisow) 22 kwietnia 1989 Włodzimierz (Kantarian) 21 czerwca 1989 Beniamin (Puszkar) 21 września 1992 Anatol (Botnar) 12 września 1998 Aleksander (Iszczein) 14 stycznia 1999 Daniel (Nushiro) 14 listopada 1999 Serafin (Tsujie) 15 stycznia 2000 Eustachy (Jewdokimow) 30 stycznia 2000 Merkuriusz (Iwanow) 6 lutego 2000 Serafin (Mielkonian) 18 maja 2001 Aleksander (Agrikow) 2 września 2001 Daniel (Dorowskich) 11 listopada 2001 Hilarion (Alfiejew) 14 stycznia 2002 Maksym (Dmitriew) 20 stycznia 2002 Teognost (Guzikow) 31 marca 2002 Irynarch (Griezin) 14 kwietnia 2002 Teofilakt (Moisiejew) 20 kwietnia 2002 Teodozjusz (Wasniew) 21 kwietnia 2002 Jerzy (Daniłow) 2 lutego 2003

Metropolita Pitirim z Raisą Gorbaczową

Życiorys

Po ukończeniu szkoły średniej studiował w instytucie inżynierów transportu w Moskwie. W 1947 rozpoczął naukę w instytucie prawosławnym w tym samym mieście (przekształconym następnie w zespół seminarium duchownego i Moskiewskiej Akademii Duchownej), uzyskując w 1951 dyplom Moskiewskiej Akademii Duchownej. Został stypendystą profesorskim na tejże uczelni i podjął pracę wykładowcy historii zachodnich wyznań chrześcijańskich. 15 lutego 1952 został wyświęcony na diakona, zaś w 1953 uzyskał tytuł naukowy docenta. 4 grudnia 1954 wyświęcony na kapłana. 13 kwietnia 1959 złożył wieczyste śluby zakonne w Ławrze Troicko-Siergijewskiej. 8 października tego samego roku został podniesiony do godności archimandryty i wyznaczony na inspektora Moskiewskiej Akademii Duchownej oraz moskiewskiego seminarium^[1].

22 maja 1963 miała miejsce jego chirotonia na biskupa wołokołamskiego, wikariusza eparchii moskiewskiej. Został również wyznaczony na kierownika wydziału wydawniczego Patriarchatu Moskiewskiego. W latach 1964–1965 pełnił obowiązki locum tenens eparchii smoleńskiej. Od 1971 nosił tytuł arcybiskupa, zaś od 30 grudnia 1986 – metropolity wołokołamskiego i juriewskiego^[1]. Od 1989 rezydował w ponownie otwartym monasterze św. Józefa Wołokołamskiego^[2]. Służył natomiast regularnie od 1972 r. do śmierci w cerkwi Odnowienia Świątyni Zmartwychwstania Pańskiego w Jerozolimie w moskiewskim rejonie Priesnienskim^[3].

Autor publikacji książkowych i artykułów z dziedziny teologii, wieloletni wykładowca historii zachodniego chrześcijaństwa oraz Nowego Testamentu w Moskiewskiej Akademii Duchownej, konsultant filmów dokumentalnych poświęconych historii i sztuce Cerkwi prawosławnej^[4]. W relacjach z władzami radzieckimi wykazywał skrajnie konformistyczną postawę, co sprawiało, iż nie cieszył się szacunkiem wśród wiernych i duchowieństwa^[5].

17 marca 1989 został wybrany na deputowanego ZSRR^[1].

W grudniu 1994, w związku z reorganizacją wydziału wydawniczego, został zwolniony z funkcji jego przewodniczącego. Zmarł w listopadzie 2003^[1].

Według dokumentów pochodzących z Archiwum Mitrochina Pitirim (Nieczajew) był zarejestrowany jako agent KGB o pseudonimie ABBAT^[6].

Upamiętnienie

W monasterze św. Józefa Wołokołamskiego zachowana została cela metropolity Pitirima oraz jego gabinet. Niektóre przedmioty należące do duchownego eksponowane są na poświęconej mu wystawie w muzeum krajoznawczym w Wołokołamsku^[2].