Pisia (dopływ Brynicy)

Pisia (Pissa^[2]) – rzeka, lewobrzeżny dopływ Brynicy^[3] o długości 33,7 km^[4] i powierzchni zlewni 150,5 km².

Pisia

Kontynent	Europa
Państwo	Polska
Lokalizacja	woj. kujawsko-pomorskie
Rzeka
Długość	33,7 km
Powierzchnia zlewni	150,5 km²
Ujście
Recypient	Brynica
Miejsce	na północ od Bartniczki
Wysokość	73,8 m n.p.m.[1]
Współrzędne	53°15′28″N 19°36′04″E
Położenie na mapie Polski ujście
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego ujście

We wsiach Pólko, Gołkówko i Bachor wody rzeki są spiętrzone. Młyn wodny znajdujący się we wsi Gołkówko piętrzy wodę na wysokość 1,0 m i szerokość 5 m, tworząc rozlewisko. W Bachorze znajduje się drugi młyn piętrzący wodę również na wysokość 1,0 m, tworzący rozlewisko o szerokości 8,0 m, długość 50 m. We wsi Pólko jest trzeci młyn wodny. Odcinki rzeki o zwiększonym spadku wykorzystano do produkcji energii elektrycznej. Małe elektrownie wodne funkcjonują w Bachorze (15 kW) i Gołkówku (12 kW).^{[potrzebny przypis]} Spadek rzeki w całym jej biegu kształtuje się w granicach 2,60‰ do 6,63‰, w zależności od obszaru przez który przepływa. Głębokość rzeki wynosi od 0,3 m do 1,0 m, szerokość koryta od 2 m do 8 m. Rzeka miejscami tworzy meandry i przepływa przez głęboko wcięte, czasami szerokie doliny. W odcinku ujściowym zasilana jest przez liczne wysięki, występujące w krawędziowej strefie wysoczyzny i uchodzi do Brynicy na obszarze podmokłych łąk na wysokości 73,8 m n.p.m. w okolicach wsi Bartniczka, osiągając na tym odcinku przepływ ok. 0,8 m³/s, szerokość koryta 2,5 m i głębokość 1,0 m.

Jan Długosz w swych kronikach podaje, że rzeka była również nazywana Pysz.^{[potrzebny przypis]}

Zobacz też

• Rzeki Polski

Przypisy

1. Pisia na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-05-13].
2. Pisia na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej (wynik wyszukiwania), Główny Geodeta Kraju, za: Protokół z posiedzenia KNMiOF w dniach 9 - 10 maja 2005; Nazwy geograficzne Rzeczypospolitej Polskiej (gazeter) PPWK - Warszawa 1991; Mapa topograficzna w skali 1:10 000 [dostęp 2017-05-13].
3. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 209, ISBN 83-239-9607-5.
4. Pisia na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-05-13].