Loading AI tools
polski herb szlachecki Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pielesz – polski herb szlachecki, nadawany głównie na ziemi litewskiej, podlaskiej i białoruskiej.
W polu czerwonym dwa miecze o srebrnych głowniach i rękojeściach złotych, na opak, skrzyżowane.
Labry: Czerwone, podbite srebrem.
Najkompletniejszą dotąd listę herbownych używających Pielesza przedstawił Tadeusz Gajl[1]:
Badowski, Baniewicz, Białosuknia, Bichniewicz, Bieniawski, Bieniewski, Broksza, Butowt, Buttowd, Buttowt, Chotkowski, Chraniewicz, Ciborowski, Czapiewski, Dabszewicz, Dobszewicz, Dranuszwicz, Drauszwicz, Dumrowski, Firant, Garbowski, Gołocki, Grzyb, Imbra, Jelski, Jemielicz, Jemielita, Jemielity, Jemielski, Katyński, Kietowicz, Klimantowicz, Klimontowicz, Kossykowski, Koszykowski, Kośnicki, Kotowicz, Kurzyna, Kwapiszewski, Kwaszniński, Kwaśnicki, Kwaśniewski, Kwaśniński, Laudgin, Laugmin, Lawdgin, Łukowicz, Micuński, Mikulski, Mocarski, Musiałowicz, Petrażycki, Petryżycki, Pielaczyński, Pielasz, Pielesz, Pieleszyc, Pieślak, Pietrażycki, Pietreżycki, Pnuszak, Połowiecki, Popkowski, Praszkiewicz, Pruszak, Pruszakiewicz, Pukiński, Rusel, Russel, Ruszel, Tokosz, Wieszeniewski, Wojnowski, Wołejszo, Wołochowicz[2], Złoty.
Pruszak-Czapiewski to rodzina kaszubska, zaliczona do tego herbu przez Emiliana Szeligę-Żernickiego, być może błędnie[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.