Anna była żoną Elkany, który miał również drugą żonę, Peninnę. W przeciwieństwie do Penniny Anna pozostawała bezpłodna. Pomimo tego Elkana bardzo kochał Annę. Pennina zaś poniżała ją z powodu jej bezpłodności. W starożytnym Izraelu niepłodne kobiety były piętnowane społecznie. Podczas jednej z pielgrzymek do sanktuarium w Szilo, dokąd Elkana co roku udawał się razem z rodziną, Anna modliła się o dziecko płci męskiej, obiecując poświęcić je Bogu na służbę w Przybytku. Kapłan Heli, który pełnił w tym sanktuarium służbę wraz ze swoimi synami, myślał początkowo, że Anna jest pijana, ponieważ modliła się w ciszy, poruszając tylko ustami. Gdy Heli dowiedział się, że kobieta gorliwie się modli, pocieszył ją, mówiąc: „Idź w pokoju, a Bóg Izraela niech spełni prośbę, jaką do Niego zaniosłaś”. Prośba Anny została spełniona i wkrótce potem urodziła syna, któremu dała imię Samuel, co znaczy „Bóg wysłuchał”.
Więcej informacji Tekst oryginalny, Przekład na j. polski ...
Tekst oryginalny
Przekład na j. polski
ותתפלל חנה ותאמר עלץ לבי ביהוה רמה קרני ביהוה רחב פי על אויבי כי שמחתי בישועתך
אין קדוש כיהוה כי אין בלתך ואין צור כאלהינו
אל תרבו תדברו גבהה גבהה יצא עתק מפיכם כי אל דעות יהוה ולא נתכנו עללות
קשת גברים חתים ונכשלים אזרו חיל
שבעים בלחם נשכרו ורעבים חדלו עד עקרה ילדה שבעה ורבת בנים אמללה
יהוה ממית ומחיה מוריד שאול ויעל
יהוה מוריש ומעשיר משפיל אף מרומם
מקים מעפר דל מאשפת ירים אביון להושיב עם נדיבים וכסא כבוד ינחלם כי ליהוה מצקי ארץ וישת עליהם תבל
רגלי חסידו ישמר ורשעים בחשך ידמו כי לא בכח יגבר איש
יהוה יחתו מריבו עלו בשמים ירעם יהוה ידין אפסי ארץ ויתן עז למלכו וירם קרן משיחו
W judaizmie pieśń Anny jest uważana za wzór modlitwy i czytana jest w pierwszy dzień Rosz ha-Szana. Pieśń ma też wiele cech wspólnych z MagnificatMarii, matki Jezusa z Nowego Testamentu, który jest odśpiewywany przez wyznawców chrześcijaństwa. Niektórzy uczeni twierdzą, że Łukasz Ewangelista wykorzystał hymn Anny przy pisaniu Magnificatu[2]. Badacz Charles Anang postrzega Annę jako „typ” maryjny[3]. Obydwie kobiety za sprawą boskiej interwencji urodziły synów poświęconych Bogu. Amerykański, protestancki teolog Walter Brueggemann sugeruje, że pieśń Anny odnosi się do głównego tematu Księgi Samuela, czyli władzy i chęci ingerencji Jahwe w losy człowieka[4]. Hymn Anny jest jednym z czternastu kantyków, które zawierają Ody oraz jednym z siedmiu kantyków Starego Testamentu w rzymskim brewiarzu. Jest on recytowany w czasie środowych jutrzni[5].
Craddock, Fred B.; Hayes, John H.; Holladay, Carl R. and Tucker, Gene M.:Preaching Through the Christian Year.Bloomsbury Publishing USA,1994. ISBN978-0-567-43400-5. Brak numerów stron w książce
Craddock, Fred B.; Hayes, John H.; Holladay, Carl R. and Tucker, Gene M., Preaching Through the Christian Year, Bloomsbury Publishing USA, 1994, ISBN978-0-567-43400-5
Walter Brueggemann, First and Second Samuel (Interpretation; Louisville; John Knox, 1990), 21.