Perce Pearce

Percival C. Pearce (ur. 7 września 1899 w Waukegan, zm. 4 lipca 1955 w Londynie) – amerykański producent, reżyser i scenarzysta angielskiego pochodzenia, najbardziej znany ze swojej współpracy z Walt Disney Productions.

Życiorys

Pearce urodził się 7 września 1899 roku w Waukegan jako syn angielskich imigrantów. Jego dziadek ze strony ojca odbył praktykę jako aptekarz w Essex i przeniósł się do Waukegan około 1859 roku. Jego ojciec, Percival Pearce Sr., pracował jako fizyk, a ciotka Winnifred była artystką. Pearce miał dwoje starszego rodzeństwa: brata Stamforda i siostrę Isabel oraz młodszą siostrę o imieniu Margaret. W wieku dziesięciu lat zaczął rysować, a gdy był uczniem pierwszej klasy szkoły średniej, jego rysunki zwróciły uwagę rysownika J. Campbella Cory’ego^[1]. Podczas nauki w szkole średniej Pearce dążył do kariery jako rysownik. Po ukończeniu szkoły w 1918 roku uczęszczał do Akademii Sztuk Pięknych w Chicago^[2].

Kiedy wybuchła I wojna światowa, Pearce pracował jako rysownik dla „The Chicago Herald” i Publicity Feature Bureau. Na krótko zaciągnął się do służby w marynarce wojennej, ale wkrótce poproszono go o codzienne pisanie komiksów dla „Great Lakes Bulletin”, gazety wojskowej obsługującej Naval Station Great Lakes. Pearce przedstawił następnie swój pomysł na Seaman Si, który został zaakceptowany przez kapitana Williama A. Moffetta^[1]. Pasek opowiadał historię tytułowego żeglarza, który ciągle wpada w kłopoty. Serię opublikowano później w miękkiej oprawie w 1917 roku, a rok później wznowiono ją jako książkę. W tym samym czasie Pearce tworzył dla swojej agencji prasowej karykatury satyryczne i polityczne, z których niektóre publikowano w „New York Evening Post”. W 1919 roku Pearce przeprowadził się do Kolorado, aby pracować jako rysownik dla „The Denver Post”^[3].

18 lutego 1935 roku Pearce rozpoczął pracę w wytwórni filmów animowanych Walt Disney Productions^[3]. Początkowo zatrudniony był jako animator odpowiedzialny za klatki pośrednie, ale pod koniec roku zaangażowano go do pracy nad scenariuszem do filmu Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków (1937). W październiku 1936 roku awansował na stanowisko reżysera sekwencji, gdzie jego zadaniem było kierowanie animatorami i rozwijanie osobowości krasnoludków^[4]. Według autora Johna Granta, Pearce dodatkowo posłużył jako aktor referencyjny dla niektórych krasnoludków, szczególnie dla Mędrka^[5]. Podczas pracy nad Fantazją (1940) Walt Disney przydzielił Pearce’owi rolę reżysera animacji segmentu „Uczeń czarnoksiężnika”, a Carl Fallberg pomagał mu w opracowywaniu historii. Jednak w styczniu 1938 roku Pearce i Fallberg zostali przeniesieni do pracy nad Bambim (1942)^[6].

W przypadku Bambiego Pearce wraz z Larrym Moreyem otrzymali zadanie nadzorowania zespołu twórców fabuły, w ramach którego rozwijali osobowości bohaterów, podobnie jak miało to miejsce w przypadku Królewny Śnieżki i siedmiu krasnoludków. Według Olliego Johnstona i Franka Thomasa Pearce „uwielbiał odgrywać role zwierząt w filmie. Rano była to sowa... Później mógł to być mały kret, który wyskoczył ze swojej nory przy linii Bambiego”. Użyczył także głosu kretu w Bambim^[7]. Później Pearce brał udział w reżyserii filmu Victory Through Air Power (1943) i pracował nad niezrealizowanym projektem Gremlins. W połowie lat 40. Pearce został asystentem producenta przy filmach Pieśń Południa (1946) i So Dear to My Heart (1948)^[8]. W listopadzie 1946 roku, po premierze Pieśni Południa w Atlancie, Pearce wraz z Disneyem, jego żoną Lillian i scenarzystą Johnem Tuckerem Battle’em udał się do Irlandii, aby zebrać materiały do potencjalnego filmu o leprechaunach^[9]. W rezultacie powstał projekt Darby O'Gill i krasnoludki (1959)^[10].

Aby wspierać rodzimy przemysł filmowy, Wielka Brytania zablokowała wpływy z kas kinowych, jakie amerykańskie studia zarabiały na jej terenie, wymagając, aby te środki były wydawane na miejscu. Ponieważ studio Disneya w dużym stopniu polegało na rynkach zagranicznych, Disney założył w Anglii studio produkcji filmowej, aby mieć dostęp do zamrożonych funduszy^[11]. Tam Disney wybrał ekranizację Wyspy skarbów Roberta Louisa Stevensona jako swój pierwszy film fabularny, powierzając produkcję Pearce’owi i Fredowi Leahy’emu^[12]. Wyspa Skarbów (1950) okazała się sukcesem kasowym, przynosząc 4,8 miliona dolarów z wpływów kin na całym świecie^[13]. W ramach kolejnego projektu nakręcono Opowieść o Robin Hoodzie i jego wesołych kompanach (1952), gdzie Pearce ponownie pełnił rolę producenta. Przed rozpoczęciem zdjęć stworzył scenorys filmu i wysłał szkice wraz ze scenariuszem do Disneya do zatwierdzenia^[14][15].

Ze względu na powojenne ograniczenia walutowe Pearce nie mógł wywieźć swoich zarobków za granicę, dlatego zamieszkał na stałe w Anglii. Niemniej jednak współpracował przy tworzeniu programu Klubu Myszki Miki (1955–1959) wraz z Billem Walshem i Halem Adelquistem. Jednym z jego wkładów był występ kukiełki Sooty’ego (obsługiwanej przez Harry’ego Corbetta) podczas dwóch pierwszych sezonów serialu^[16].

4 lipca 1955 roku Pearce zmarł w swoim domu w Londynie na skutek zawału serca. Pozostawił żonę i dwie córki, z których jedna o imieniu Anne była żoną Stanleya Kramera od 1950 do 1963 roku^[17][18][19].

Filmografia

Rok	Tytuł	Rola	Uwagii
1937	Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków	Reżyser sekwencji
1940	Fantazja	Rozwój fabuły — segment „Uczeń czarnoksiężnika”
1942	Bambi	Reżyser historii	Pan Kret (głos) (niewymieniony w czołówce) [20]
1943	Victory Through Air Power	Reżyser historii
1946	Pieśń Południa	Współproducent
1948	So Dear to My Heart	Współproducent
1950	Wyspa skarbów	Producent
1952	Opowieść o Robin Hoodzie i jego wesołych kompanach	Producent
1953	Miecz i róża	Producent
1954	Rob Roy: The Highland Rogue	Producent