Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Paweł Cyrus-Sobolewski

oficer Wojska Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Paweł Cyrus-Sobolewski
Remove ads

Paweł Piotr Kajetan Cyrus-Sobolewski (ur. 29 czerwca 1863 w Osieczanach, zm. 8 października 1930 w Mikulicach) – generał major cesarskiej i królewskiej armii, tytularny generał dywizji Wojska Polskiego.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Remove ads
Thumb
Poświęcenie Szkoły Podchorążych w Łobzowie 12 stycznia 1919. Oznaczony 5) gen. Sobolewski
Thumb
Grobowiec rodziny Cyrus-Sobolewskich na krakowskich Rakowicach
Remove ads

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

Był synem Marcelego, właściciela ziemskiego, i Konstancji z Dąmbskich. Jego starszy brat Feliks był także generałem majorem c.k. armii. Żonaty z Anielą Ludwiką Hochberger. Miał czworo dzieci; synów Jana Kantego, Stanisława i Ludwika oraz córkę Marię[1]. Uczył się w Gimnazjum św. Jacka w Krakowie.

W latach 1881–1884 był słuchaczem oddziału artyleryjskiego Wojskowej Akademii Technicznej w Wiedniu. 18 sierpnia 1884 w stopniu podporucznika rozpoczął służbę czynną w artylerii. Do roku 1888 był oficerem baterii w 21 dywizjonie artylerii we Lwowie, a następnie oficerem w 11 pułku artylerii korpuśnej. W 1891 przeniesiony został do 3 dywizjonu artylerii w Jarosławiu. W latach 1892–1893 był słuchaczem Wyższego Kursu Artylerii. W 1897 powrócił do 11 pułku artylerii korpuśnej, w którym między innymi dowodził parkiem amunicyjnym. W 1906 skierowany został do 1 pułku artylerii dywizyjnej, a następnie do 1 pułku artylerii korpuśnej na stanowisko dowódcy baterii. W 1908 został wyznaczony na stanowisko dowódcy 1 dywizjonu artylerii konnej. 7 czerwca 1913 objął dowództwo krakowskiego 3 pułku artylerii polowej.

W czasie I wojny światowej walczył na stanowisku dowódcy 3 pułku artylerii polowej (do 14 sierpnia 1915) i dowódcy Brygady Artylerii (do 1 maja 1916). 1 lipca 1917 został przeniesiony w stan spoczynku i równocześnie reaktywowany na czas wojny. W latach 1916–1918 w Okręgu Wojskowym Kraków.

12 listopada 1918 „objął komendę„ nad całą artylerią” podległą Polskiej Komendzie Wojskowej w Krakowie[2]. 1 kwietnia 1919 objął dowództwo VI Brygady Artylerii Frontu Cieszyńskiego. Następnie był inspektorem artylerii Armii gen. J. Hallera i dowódcą XI Brygady Artylerii na froncie bolszewickim. 1 maja 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu generała podporucznika, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[3]. 2 czerwca 1920 zwolniony został ze stanowiska dowódcy XI BA i przeniesiony do Stacji Zbornej dla Oficerów w Krakowie[4].

Z dniem 1 kwietnia 1921 został przeniesiony w stan spoczynku, w stopniu generała podporucznika[5]. 12 marca 1921 Naczelny Wódz przyznał mu prawo noszenia munduru[6]. 26 października 1923 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu tytularnego generała dywizji[7].

Po przeniesieniu w stan spoczynku osiadł w Krakowie. 8 października 1930 zmarł w Mikulicach w pow. przeworskim (według innego źródła w Krakowie[8]). Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Remove ads

Awanse

Ordery i odznaczenia

Przypisy

Loading content...

Bibliografia

Loading content...
Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads