Partia Niezależnych

Partia Niezależnych^[1] lub nullifikacjoniści^[2] (ang. Nullifier Party) – partia polityczna istniejąca i działająca w Stanach Zjednoczonych na przełomie lat 20. i 30. XIX wieku.

Partia Niezależnych

Państwo	Stany Zjednoczone
Przewodniczący	John C. Calhoun
Data założenia	1828
Data rozwiązania	1839
Poglądy gospodarcze	liberalizm gospodarczy

John Calhoun, przewodniczący ugrupowania

Ruch nullifikacyjny powstał w Karolinie Południowej w czasach kryzysu związanego z cłami, wprowadzanymi przez gabinet federalny^[3]. Gdy w 1828 roku prezydent podpisał Tarrif of Abonimation, mieszkańcy Karoliny Południowej skrytykowali ją, twierdząc, że rząd używał cła do ochrony nowych gałęzi przemysłu przed konkurencją z zagranicy^[2]. John C. Calhoun napisał wówczas „Komentarz i Protest Karoliny Południowej”, który został oficjalnie przyjęty przez legislaturę stanową^[3]. W oświadczeniu wiceprezydent stwierdził, że ustawa ta narusza Konstytucję i każdy stan ma suwerenne prawo ją anulować^[4]. Wiosną 1830 roku Kongres obniżył taryfy na niektóre produkty spożywcze, takie jak herbata, kawa czy sól, co uspokoiło nastroje społeczne części mieszkańców Karoliny Południowej^[2]. Jednak zwolennicy nullifikacji uznali, że jest to zbyt łagodne podejście^[2]. Pomimo kolejnych ustępstw w 1832 roku zwolennicy nullifikacji uzyskali większość w legislaturze stanowej w wyborach do samorządu lokalnego^[2]. Powołano wówczas konwencję stanową, która zebrała się w Columbii i zdecydowaną większością głosów ustawy o redukcji ceł, uznając je za niekonstytucyjne^[5]. Ponadto konwencja wybrała Roberta Hayne’a gubernatorem, a Calhouna rekomendowała na objęcie wakującego mandatu senatora (po rezygnacji Hayne’a)^[5]. W wyborach prezydenckich w 1832 roku kandydatem partii został John Floyd^[6].

Wybory prezydenckie	Kandydat	Głosy powszechne	Głosy elektorskie
1832	John Floyd	b.d.	11[7]

Wybory do Izby Reprezentantów	Liczba mandatów[8]
1830	4
1832	9
1834	8
1836	6

Wybory do Senatu	Liczba mandatów[9]
1830	2
1832	2
1834	2