Parkitka

Parkitka – wzgórze w Częstochowie o wysokości 293,1 m n.p.m^[1][2] oraz położone na nim osiedle wchodzące w skład dzielnicy Częstochówka-Parkitka^[3].

Parkitka

Zabudowa osiedla
Państwo	Polska
Położenie	Częstochowa
Wysokość	293,1 m n.p.m.
Położenie na mapie Częstochowy Parkitka
Położenie na mapie Polski Parkitka
Położenie na mapie województwa śląskiego Parkitka
50°49′31,64″N 19°05′03,22″E

Najwyżej położony punkt wzniesienia znajduje się przy ulicy Krynickiej, pomiędzy ulicami Bialską a Mazowiecką^[2]. Rejestr TERYT wymienia Parkitkę jako część miasta Częstochowy (SIMC: 0931193).

Historia

Nazwa Parkitka (dawniej pustkowie Parkitne) funkcjonuje od XIX wieku. Intensywna zabudowa tych terenów rozpoczęła się w latach 80. XX wieku. W latach 1982–2000 na Parkitce wybudowany został Wojewódzki Szpital Specjalistyczny im. NMP^[3].

Osiedle Parkitka było ostatnim zwartym kompleksem mieszkaniowym wybudowanym w mieście w okresie PRL. Chociaż jak na innych osiedlach zastosowano tu wielką płytę W-70, ale architektowi Marianowi Kruszyńskiemu udało się wymusić dodanie odlewanych elementów, stanowiących urozmaicające detale architektoniczne, np. ukośne loggie w blokach czy podcienia arkadowe pawilonów, jednak najbardziej charakterystyczne okazały się nadbudówki, tzw. pracownie artystyczne z blaszanymi, niemal pionowymi zadaszeniami, do których wchodzi się ze znajdującego się poniżej mieszkania^[4].

Nadbudówek powstało 55 i tworzą charakterystyczną sylwetkę osiedla, gdyż są obecne na wszystkich blokach w pierwszym rzędzie od strony głównej ulicy w dzielnicy, tj. ul. Okulickiego^[4].

Pomysł, by w ramach budowy osiedla mieszkaniowego powstały pracownie dla artystów powstał w 1979 r. Uzasadnieniem dla tego elementu był fakt, że środowisko twórców było w mieście bardzo silne, m.in. za sprawową cieszącego się renomą kierunku plastycznego w Wyższej Szkole Pedagogicznej^[4].

Zobacz też

• Park Parkitka