Parkietaż

Parkietaż, kafelkowanie lub tesselacja^[1] – pokrycie płaszczyzny wielokątami przylegającymi i nie zachodzącymi na siebie^[2]. Można rozpatrywać parkietaże części płaszczyzny oraz powierzchni, które nie są płaskie (np. parkietaże sfery^[3], np. kopuła geodezyjna). Można także badać parkietaże przestrzeni trójwymiarowej i przestrzeni wymiarów wyższych. Nie jest konieczne ograniczanie się do przestrzeni euklidesowych^[4]. W praktyce (parkietaż chodnika na zdjęciu) elementy parkietażu nie muszą być wielokątami.

Parkietaż chodnika (elementy nie są wielokątami)

Plaster miodu jest przykładem parkietażu spotykanego w przyrodzie

Parkietaże często pojawiają się w architekturze (np. Alhambra) i twórczości plastycznej (np. Maurits Cornelis Escher).

Typy parkietaży płaszczyzny

Parkietaż okresowy

Istnieje dla niego grupa przekształceń płaszczyzny przeprowadzająca jego elementy na siebie.

Parkietaż foremny

Składa się z przystających wielokątów foremnych.

Parkietaż regularny

Parkietaż, w którego każdym wierzchołku spotyka się taka sama grupa figur (z dokładnością do obrotu).

Cechą dobrze charakteryzującą parkietaż regularny jest liczba i rodzaj wielokątów stykających się w danym wierzchołku. Jeśli w wierzchołkach spotykają się: trójkąt równoboczny, kwadrat, sześciokąt foremny i kwadrat, to taki parkietaż jest typu (3, 4, 6, 4). Kolejność liczb odczytuje się zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Skrócenie zapisu osiąga się przez zapis potęgowy: jeśli liczba ${\displaystyle k}$ wystąpi ${\displaystyle n}$ razy po kolei, to zapisuje się to symbolem ${\displaystyle k^{n}.}$

Rodzaje parkietaży

Okresowe parkietaże foremne regularne (platońskie)

Istnieją trzy takie parkietaże: ${\displaystyle 6^{3},\,4^{4},\,3^{6}.}$

• 
  Parkietaż ${\displaystyle 3^{6}}$
• 
  Parkietaż ${\displaystyle 4^{4}}$
• 
  Parkietaż ${\displaystyle 6^{3}}$

Okresowe parkietaże półforemne regularne (archimedesowskie, półforemne)

Istnieje osiem takich parkietaży: ${\displaystyle (3^{4},6),\ (3^{3},4^{2}),\ (4,8^{2}),\ (4,6,12),\ (3,4,6,4),\ (3^{2},4,3,4),\ (3,12^{2}),\ (3,6,3,6).}$ Z tych samych wielokątów można budować różne parkietaże.

• 
  Parkietaż ${\displaystyle (3^{4},6)}$
• 
  Parkietaż ${\displaystyle (3^{3},4^{2})}$
• 
  Parkietaż ${\displaystyle (4,8^{2})}$
• 
  Parkietaż ${\displaystyle (4,6,12)}$
• 
  Parkietaż ${\displaystyle (3,4,6,4)}$
• 
  Parkietaż ${\displaystyle (3^{2},4,3,4)}$
• 
  Parkietaż ${\displaystyle (3,12^{2})}$
• 
  Parkietaż ${\displaystyle (3,6,3,6)}$

Okresowe parkietaże półforemne nieregularne

Przykładem jest parkietaż Johnsona, który ma dwa rodzaje wierzchołków: ${\displaystyle 3^{6}}$ oraz ${\displaystyle (3^{2},4,12).}$

• 
  Parkietaż o wierzchołkach typu ${\displaystyle 3^{6}}$ oraz ${\displaystyle (3^{2},4,12)}$

Okresowe parkietaże nieregularne

Przykładem może być parkietaż złożony z tylko jednego pięciokąta (potocznie zwanego „sfinksem”). Wielokąt ten jest na razie jedynym znanym pięciokątem, który można podzielić na 4 pięciokąty wzajemnie przystające do siebie i zarazem podobne do pięciokąta wyjściowego.

Parkietaże nieokresowe

Przykładem jest parkietaż Pearsona zbudowany z dwóch typów złotych deltoidów: wypukłego (kąty: 72°, 72°, 72°, 144°) oraz wklęsłego (kąty: 36°, 36°, 72°, 216°). Parkietażami tego typu są także parkietaże Penrose’a.

• 
  Przykład parkietażu Penrose'a

Zobacz też

• Teselacja (w grafice komputerowej)
• Diagram Woronoja
• Złożenie Miura