Park technologiczny

Park technologiczny (także park naukowo-technologiczny, technopark) – zespół wyodrębnionych nieruchomości wraz z infrastrukturą techniczną, utworzony w celu dokonywania przepływu wiedzy i technologii pomiędzy jednostkami naukowymi a przedsiębiorcami^[1]. Na ich terenie znajdują się zazwyczaj inkubatory technologiczne.

Lokalizacja parków przemysłowych i technologicznych w Polsce

Nowa siedziba Szczecińskiego Parku Naukowo-Technologicznego

Inkubator technologiczny w Parku Przemysłowym i Usługowym w Bielsku-Białej

Plan sytuacyjny Elbląskiego Parku Technologicznego

Exea Data Center w Toruńskim Parku Technologicznym

Charakterystyka

W polskim ustawodawstwie pojęcie parku technologicznego zostało zdefiniowane w 2002 r. w ustawie o finansowym wspieraniu inwestycji^[2].

Nazwa park technologiczny jest tożsama z innymi nazwami stosowanymi wymiennie na całym świecie. Inne, spotykane w literaturze, to między innymi: park naukowy, park naukowo-technologiczny, park badawczy czy technopol. Międzynarodowe Stowarzyszenie Parków Naukowych (IASP) przygotowało następującą definicję: instytucja zarządzana przez specjalistów, których głównym celem jest promowanie kultury innowacyjnej oraz konkurencyjności instytutów naukowo-badawczych i firm zrzeszonych w parku. Park zarządza procesem przepływu wiedzy i technologii między uczelniami, instytucjami naukowo-badawczymi i przedsiębiorstwami. Sprzyja również powstawaniu i rozwojowi firm innowacyjnych, oferując możliwość inkubacji i wsparcie procesów tworzenia firm typu spin-off. Park naukowy pełni funkcje zbliżone do parku technologicznego, jednak produkcja w nim prowadzona ogranicza się do produkcji prototypowej.

Obok instytucji parku technologicznego funkcjonują także: park przemysłowy i park przemysłowo-technologiczny. Pojęcia te stosuje się w zależności od przyjętego profilu działalności lub specjalizacji.

• Park przemysłowy – zespół wyodrębnionych nieruchomości wraz z infrastrukturą techniczną, umożliwiający prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach
• Park przemysłowo-technologiczny – jest instytucją pośrednią pomiędzy parkiem przemysłowym a technologicznym. Jako organizacja może on przybrać formę kompleksu budynków łączącego zarówno funkcję infrastrukturalną dla przedsiębiorstw, jak i prowadzić działalność umożliwiającą przepływ informacji naukowych pomiędzy jednostkami naukowymi a przedsiębiorcami. Tego rodzaju parki funkcjonujące w Polsce oferują powierzchnię komercyjną na swoim terenie, przy jednoczesnym wydzieleniu procentowego obszaru tylko pod funkcje odpowiadające PT. Wśród przykładowych PP-T można wymienić: Płocki Park Przemysłowo-Technologiczny SA, Kwidzyński Park Przemysłowo-Technologiczny oraz Częstochowski Park Przemysłowo-Technologiczny.

Istnieją także połączenia funkcyjne i biznesowe pomiędzy parkami naukowymi i technologicznymi. Przykładem takiego rozwiązania mogą być: Pomorski Park Naukowo-Technologiczny, Technopark Gliwice, Wrocławski Park Technologiczny czy chociażby najstarszy polski park – Poznański Park Naukowo-Technologiczny.

Parki tworzone przy udziale władz samorządowych w celu zapewnienia preferencyjnych warunków prowadzenia działalności gospodarczej, w szczególności dla sektora małych i średnich przedsiębiorstw.

Zarówno parki technologiczne, jak i przemysłowo-technologiczne są często mylone z parkami przemysłowymi.

Parki w Polsce

W 2010 r. istniały w Polsce łącznie 24 parki technologiczne i 21 inicjatyw parkowych^[3].

Działające

• Poznański Park Naukowo-Technologiczny (1995)
• Krakowski Park Technologiczny (1998)
• Wrocławski Park Technologiczny (1998)
• Park Naukowo-Technologiczny Politechniki Koszalińskiej (1998)
• Szczeciński Park Naukowo-Technologiczny (2000)
• Pomorski Park Naukowo-Technologiczny w Gdyni (2001)
• Opolski Park Naukowo-Technologiczny (2001)
• Bełchatowsko-Kleszczowski Park Przemysłowo-Technologiczny (2003)
• Bydgoski Park Przemysłowo-Technologiczny (2003)
• Technopark Gliwice (2004)
• Płocki Park Przemysłowo-Technologiczny (2004)
• Bionanopark (2004)
• Goleniowski Park Przemysłowy (2005)
• Toruński Park Technologiczny (2005)
• Park Przemysłowy i Usługowy w Bielsku-Białej (2005)
• Nickel Technology Park Poznań (YouNick) (2006)
• Gdański Park Naukowo-Technologiczny (2006)
• Park Technologiczny 3.0 MMC Brainville^[4] (2006)
• Legnicki Park Technologiczny (2007)
• Euro-Centrum Park Naukowo-Technologiczny w Katowicach (2008)
• Jagielloński Park i Inkubator Life Science – Park LifeScience (2008)
• Dolnośląski Park Innowacji i Nauki (2008)
• Park Technologiczny w Koszalinie (2009)^[5]
• Park Naukowo-Technologiczny Polska-Wschód w Suwałkach (2009)^[6]
• Dolnośląski Park Technologiczny „T-Park” (2009)
• Invest Park Hajduki (2010)
• Lubuski Park Przemysłowo-Technologiczny (2010)
• Sosnowiecki Park Naukowo-Technologiczny (2012)
• Eureka Technology Park w Dąbrowie k. Poznania (styczeń 2012)
• Olsztyński Park Naukowo-Technologiczny (2013)
• Lubelski Park Naukowo-Technologiczny
• Lubuski Park Przemysłowo-Technologiczny
• Park Naukowo-Technologiczny Polska-Wschód w Suwałkach
• Regionalny Stargardzki Park Wysokich Technologii
• Podkarpacki Park Naukowo-Technologiczny w Rzeszowie
• Elbląski Park Technologiczny^[7]
• ChemiPark Technologiczny w Brzegu Dolnym
• Kielecki Park Technologiczny^[8][9]
• Białostocki Park Naukowo-Technologiczny (marzec 2012)
• Park Naukowo-Technologiczny Silesia w Katowicach^[10]
• Park Przemysłowy Lubaczów

Zobacz też

• Specjalna strefa ekonomiczna
• Technopolis