Parafia św. Michała Archanioła w Zarzeczu
parafia rzymskokatolicka w archidiecezji przemyskiej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia św. Michała Archanioła w Zarzeczu − parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji przemyskiej w dekanacie Przeworsk II[1].
 Kościół św. Michała Archanioła | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
Zarzecze 3 |
| Data powołania |
1430 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Archidiecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół | |
| Proboszcz |
ks. Radosław Maziarz (2020) |
| Wezwanie |
św. Michała Archanioła |
| Wspomnienie liturgiczne |
10 kwietnia |
Położenie na mapie gminy Zarzecze  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu przeworskiego  | |
 49°59′07,583″N 22°32′19,535″E | |
| Strona internetowa | |
W 1430 roku dziedzic Henryk Ramsz właściciel Zarzecza, Cieszacina Wielkiego, Cieszacinka oraz Kisielowa ufundował w Zarzeczu kościół i parafię - co potwierdzają źródłowe akta powizytacyjne bpa przemyskiego Wacława Hieronima Sierakowskiego z 1755 roku. Następnie przed rokiem 1442 rokiem do parafii dołączono Rożniatów, a w końcu XVI wieku Żurawiczki.
W 1524 roku drewniany kościół został mocno zniszczony podczas najazdu Tatarów. W 1531 roku przystąpiono do jego odbudowy, a prace prowadzone były pod nadzorem ówczesnego proboszcza księdza Bernarda z Radomia, później jego następcy księdza Macieja z Soli. W 1572 roku Jan Leski właściciel Zarzecza, przekazał kościół protestantom. W 1596 roku staraniem Anny Dydyńskiej, kościół został zwrócony katolikom, a ponowną jego fundację w 1597 roku zatwierdził bp Wawrzyniec Goślicki.
W 1624 roku podczas kolejnego najazdu tatarskiego, kościół uległ prawie całkowitemu zniszczeniu, ale był nadal użytkowany. W I połowie XVIII wieku ks. Wojciech Szajnowski, przeprowadził remont kościoła. W 1744 roku kościół został konsekrowany przez bpa Andrzeja Pruskiego. Przy kościele działała szkółka parafialna i szpital dla ubogich.
W 1840 roku Magdalena Morska rozpoczęła budowę murowanego obecnego kościoła, według projektu Christiana Piotra Aignera. Wykonano tylko fundamenty, bo z powodu śmierci fundatorki budowa została przerwana. Dopiero staraniem ks. Marcelego Markiewicza i fundacji Włodzimierza Dzieduszyckiego i jego żony Alfonsyny ponownie przystąpiono do budowy kościoła, w stylu neoromańskim, według projektu lwowskiego arch. Juliana Zachariewicza. 3 października 1880 roku bp krakowski Albin Dunajewski dokonał konsekracji kościoła[2][3][4].
Parafia należała pierwotnie do dekanatu jarosławskiego, u schyłku XVIII w. weszła w skład nowo utworzonego dekanatu pruchnickiego, po II wojnie światowej przyłączona do dekanatu przeworskiego, od 1987 znajduje się na terenie dekanatu Przeworsk II.
Na terenie parafii jest 2822 wiernych (w tym: Zarzecze – 1390, Kisielów – 390, Łapajówka – 340, Rożniatów – 702)[5].
- Proboszczowie parafii:
- ?–1820. ks. Józef Tabiński[6].
- 1820–1821. ks. Nikodem Gołaszewski (administrator excurrendo z Siennowa)[7].
- 1821–1858. ks. Paweł Mikulski[8].
- 1858–1859. ks. Otto Weisshoff (administrator)[9].
- 1859–1866. ks. Józef Wściślak[10].
- 1866–1911. ks. Marceli Markiewicz[11].
- 1911–1937. ks. Józef Budnik[12],
- 1938–1965. ks. Józef Hajduk[13][14][15][16].
- 1965–1991. ks. Stanisław Gajecki[17][18].
- 1991-1996. ks. Jan Klich
- 1996–2020. ks. prał. Zenon Ruchlewicz[19].
- 2020– nadal ks. Radosław Maziarz.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
