Paoluccio Anafesto

Paoluccio Anafesto (Paolo Lucio Anafesto, łac. Anafestus Paulucius lub Paulicius) (zm. 717) – pierwszy, na pół legendarny doża wenecki, wybrany w 697. Będąc arystokratą z Heraklei, głównego miasta w tym rejonie, został wybrany na przywódcę mieszkańców laguny, w skład której wchodziła Wenecja, aby koordynować działania obronne wobec ataków Longobardów i Słowian. Po raz pierwszy wymieniony przez weneckiego historyka Jana Diakona, który na przełomie X i XI wieku był nadwornym kronikarzem Pietro II Orseolo. Stąd trafił do weneckiej tradycji, a jego portret otwiera poczet weneckich władców w Pałacu Dożów. Obecnie podważa się istnienie Paoluccio Anafesto jako doży weneckiego, a postać tę utożsamia się raczej ze współczesnym mu egzarchą Rawenny Pauliciusem (Pawłem), który bronił posiadłości bizantyjskich (w tym laguny weneckiej) przed Longobardami. Pierwszym w pełni historycznym dożą Wenecji uznany jest dopiero trzeci z listy Jana Diakona władca wenecki, Orso Ipato^[1].

Paoluccio Anafesto

Storia dei dogi di Venezia (1867)
doża Wenecji
Okres	od 697 do 717
Poprzednik	brak
Następca	Marcello Tegalliano
Dane biograficzne
Data śmierci	717

Przypisy

1. John Julius Norwich: Historia Wenecji. Jakub Bartoszewicz (tłum.). Warszawa: Grupa Wydawnicza Foksal, 2015, s. 24–25. ISBN 978-83-280-1589-0.

Linki zewnętrzne

• Doge di Venezia: Dogi. doge.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2002-01-16)]. (wł.).

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 18381811
• GND: 132326795

Encyklopedie internetowe:

• Britannica: biography/Paolo-Lucio-Anafesto