Opowiadania indyjskie

Opowiadania indyjskie – zbiór opowiadań Jerzego Krzysztonia wydany w 1953 roku przez wydawnictwo PAX. Przedmowę do książki napisał Antoni Gołubiew. Książka zawiera słowniczek wyrazów obcych.

Opowiadania indyjskie

Autor	Jerzy Krzysztoń
Typ utworu	opowiadania
Wydanie oryginalne
Język	polski
Data wydania	1953
Wydawca	PAX

Pierwsze z opowiadań (Wspomnienie indyjskie) to debiut 18-letniego Krzysztonia (w 1949). Krzysztoń zwraca się w nim do pewnego Indusa: gdy będę odchodził w ostatnią życiu wędrówkę, staniesz przede mną, wysoki i jasny jak wtedy, z odrobiną świętości w dłoni, małym okruchem opłatka. I przełamiemy się, Ty z Południa i ja z Północy, w wielkiej ciszy, bez słów. Bo słowa są zbyteczne. Opowiadania zostały napisane na podstawie przeżyć autora, który w 1942 roku wywieziony do Kazachstanu, ewakuowany wraz z armią Andersa w latach 1944-1947 przebywał w Indiach, a następnie w Ugandzie. Pobyt w Afryce został odzwierciedlony w opowiadaniach Ręce i Plantacja. Pozostałe opowiadania wiążą się ze wspomnienia z Indii. Krzysztoń pokazuje w nich przede wszystkim człowieka biednego, często bezsilnego, doświadczającego głodu. Ulica Chwringhee czy Białogeby rozgrywają się w Bombaju. Ostatnie z opowiadań przy pralniach mumbajskich koło Mahalakszmi ghatu, w 1942 roku, w czas, gdy Gandhi rzucił Brytyjczykom wyzwanie, ogłaszając hasło Opuście Indie!.

Linki zewnętrzne

• Opowiadania indyjskie w bibliotece Polona