Remove ads
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Festiwal Chóralny Legnica Cantat – impreza muzyczna, której główną część stanowi ogólnopolski konkurs chórów[1]. Festiwal odbywa się co roku w maju w Legnicy, jego organizatorem jest Legnickie Centrum Kultury im. Henryka Karlińskiego. Towarzyszą mu seminaria, warsztaty, wystawy, pozakonkursowe występy chórów, a także cykl oryginalnych koncertów, podczas których muzyka chóralna współbrzmi z rozrywkową, a gwiazdy polskich i światowych scen śpiewają swój repertuar a capella (wyłącznie z towarzyszeniem chórów)[2].
Legnica Cantat 49. Nagroda główna, Lutnia im. Jerzego Libana w rękach zwycięzcy konkursu – Chóru Kameralnego Akademii Muzycznej w Poznaniu (dyr. Marek Gandecki), 2018 | |
Lata aktywności |
od 1967 |
---|---|
Miejscowość | |
Tematyka | |
Strona internetowa |
Łacińskie Legnica Cantat znaczy Legnica śpiewająca. Festiwal odbywa się w zabytkowych przestrzeniach miasta (m.in. Akademia Rycerska, ewangelicki kościół Marii Panny i inne), na ulicach, w autobusach, a także w sąsiednich miejscowościach[3]. Publiczność ma okazję usłyszeć utwory kompozytorów polskich i zagranicznych reprezentujące wszystkie epoki, style i gatunki wielogłosowej muzyki wokalnej[4].
W konkursie mogą brać udział chóry i zespoły wokalne bez podziału na kategorie. Ma on formułę otwartą, nie stawia ograniczeń związanych z rodzajem, liczebnością czy repertuarem. Kwalifikacji dokonuje rada artystyczna na podstawie nadesłanych nagrań audio. Podczas konkursu chóry wykonują zróżnicowany stylistycznie program a capella utworów muzyki dawnej i współczesnej. W repertuarze – zgodnie z regulaminem – musi się pojawić jeden utwór kompozytora polskiego[5].
Legnica Cantat jest jednym z sześciu najstarszych polskich konkursów chóralnych, w których zwycięstwo nominuje do udziału w Grand Prix Polskiej Chóralistyki im. Stefana Stuligrosza w Poznaniu[6][7] (będącego turniejem turniejów, rywalizują w nim bowiem zwycięzcy najbardziej cenionych festiwali chóralnych w Polsce[8]).
Pierwszy konkurs odbył się w 1967 r. pod nazwą Dolnośląskie Święto Pieśni. Jego inicjatorem i pierwszym organizatorem był Henryk Karliński, animator kultury, założyciel i dyrygent istniejącego do dziś chóru Madrygał. Ideę wspierały wrocławskie środowiska akademickie, zwłaszcza Stanisław Krukowski, profesor Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Oparcie instytucjonalne Karliński znalazł w Legnickim Domu Kultury (tradycje instytucji kontynuuje dziś Legnickie Centrum Kultury)[9]. Impreza z niewielkiej regionalnej szybko przerodziła się w ogólnopolską[10].
Organizatorzy od początku za cel stawiali sobie m.in. rozwijanie zainteresowań muzyką chóralną, doskonalenie poziomu zespołów amatorskich, konfrontację ich dorobku artystycznego i popularyzowanie twórczości chóralnej różnych epok[5].
polska premiera światowego hitu – oratorium Voices of Light. The Passion of Joan of Arc (muz. Richard Einhorn, film Carl Dreyer), premiera spektaklu Człowiek na moście w wyk. Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy (scen. Robert Urbański); prawykonanie Missa Choralis Pawła Łukaszewskiego, utworu napisanego na 50-lecie Legnica Cantat), koncert Liban robi hałas (L.U.C oraz Mika Urbaniak wykonali utwory Jerzego Libana)[2], występy chóru binarnego The Binary Graffiti Club.
Twórcami plakatów i grafik zdobiących festiwalowe wydawnictwa byli znani polscy artyści, m.in.: Franciszek Starowieyski, Rafał Olbiński, Stasys Eidrigevičius, Jan Młodożeniec, Ryszard Kaja, Marcin Władyka[15][16].
Grand prix, czyli główne trofeum konkursu, stanowi Lutnia im. Jerzego Libana z Legnicy – żyjącego na przełomie XV i XVI wieku teoretyka muzyki, kompozytora, humanisty. Jest ona nagrodą przechodnią. Chór, który trzykrotnie zdobędzie Lutnię, otrzymuje ją na własność[2].
W przeszłości każda kolejna Lutnia miała inny wygląd i dodawano jej nowe określenie. Była Lutnia Brązowa, Srebrna, Złota oraz Rubinowa[2]. W 2017 r. władze Legnickiego Centrum Kultury zdecydowały, że nagroda niezmiennie nazywana będzie Lutnią im. Jerzego Libana z Legnicy i stanowić ją będzie replika Lutni wykonanej z brązu w 2017 r. przez Antoniego Grabowskiego, rzeźbiarza i pedagoga Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie[17].
W ramach konkursu przyznawane są także inne nagrody, m.in. za zajęcie pierwszego (Nagroda im. Henryka Karlińskiego), drugiego i trzeciego miejsca[2][3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.