Odwach w Poznaniu

Odwach w Poznaniu – budynek odwachu na Starym Rynku w Poznaniu.

Odwach

nr rej. A-8 z 24.03.1971 i 246 z 12.03.1930[1]
Państwo	Polska
Miejscowość	Poznań
Styl architektoniczny	klasycyzm
Architekt	Jan Chrystian Kamsetzer
Ukończenie budowy	XVIII wiek
Ważniejsze przebudowy	1783–1787
Zniszczono	1945
Odbudowano	1949–1951
Położenie na mapie Poznania Odwach
Położenie na mapie Polski Odwach
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Odwach
52°24′29,90″N 16°55′59,15″E

Napis nad głównym wejściem

Historia

Powstał w XVIII w. Pierwszy drewniany budynek zastąpiono nowym, zbudowanym w latach 1783–1787 według projektu warszawskiego architekta Jana Chrystiana Kamsetzera, w stylu klasycystycznym. Budowę sfinansował starosta generalny Wielkopolski – Kazimierz Raczyński. Służył jako siedziba dla straży miejskiej, a później policji.

W okresie międzywojennym w Odwachu umieszczono areszt garnizonowy^[2]. Poważnie uszkodzony podczas walk w 1945 r., został odbudowany w latach 1949–1951, po czym mieściła się w nim Państwowa Średnia Szkoła Baletowa^[3]. W 1961 roku stał się siedzibą Muzeum Ruchu Robotniczego im. Marcina Kasprzaka^[4]. Obecnie mieści się w nim Muzeum Powstania Wielkopolskiego 1918–1919 będące oddziałem Wielkopolskiego Muzeum Walk Niepodległościowych.

W elewacji frontowej widać ganek ograniczony z obu boków ryzalitami. Cztery kolumny wykonane w porządku toskańskim wspierają architraw, na którym widnieje fryz z tryglifami. Na attyce kartusze: na środku z herbem Rzeczypospolitej z czasów Stanisława Augusta Poniatowskiego, po lewej z herbem Raczyńskich – Nałęcz, po prawej z herbem Poznania.