Ochotniczy Legion Duński
duńska kolaboracyjna formacja zbrojna podczas II wojny światowej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
duńska kolaboracyjna formacja zbrojna podczas II wojny światowej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ochotniczy Legion Duński (duń. Frikorps Danmark, niem. Freikorps Danmark) – duńska kolaboracyjna formacja zbrojna w służbie Niemiec podczas II wojny światowej.
Sztandar Ochotniczego Legionu Duńskiego | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1941 |
Rozformowanie |
20 maja 1943 |
Tradycje | |
Kontynuacja |
24 Pułk Grenadierów Pancernych SS „Danmark” |
Dowódcy | |
Pierwszy | |
Ostatni | |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Podległość |
Krótko po najeździe Niemiec na ZSRR 22 czerwca 1941 r. niewielka duńska partia nazistowska Narodowosocjalistyczna Duńska Partia Robotnicza (Danmarks National-Socialistiske Arbejder Parti) Fritsa Clausena przedstawiła władzom niemieckim projekt utworzenia duńskiej jednostki ochotniczej do walki z Sowietami na froncie wschodnim, dla której zaproponowano nazwę „Frikorps Danmark”. Po zgodzie Niemców i aprobacie rządu duńskiego rozpoczęto rekrutację do Korpusu mężczyzn w wieku od 17 do 35 lat. Wszystkim eksżołnierzom gwarantowano utrzymanie stopni wojskowych i wysługi lat z okresu służby w armii duńskiej.
Zwerbowano ok. 480 ludzi, na czele których stanął płk Christian Peder Kryssing. 19 lipca przeniesiono ich do Hamburga, gdzie sformowano 1 Batalion Frikorps. 10 sierpnia powstał 2 Batalion, w skład którego weszła część żołnierzy duńskich z Pułku „Nordwest” 5 Dywizji Pancernej SS „Wiking”. Do końca 1941 r. łączna liczebność Korpusu wyniosła 1164 żołnierzy. 8 lutego 1942 r. Niemcy pozbawili dowództwa jednostki płk. Kryssinga, do którego nie mieli zaufania, zastępując go duńskim arystokratą z rodziny o niemiecko-bałtyckich korzeniach, księciem Chrystianem Frederikiem von Schalburgiem, przeniesionym z Pułku „Germania” Dywizji „Wiking”.
W maju 1942 r. Frikorps Danmark został wysłany na front wschodni z przydziałem do 3 Dywizji Pancernej SS „Totenkopf”. Duńczycy uczestniczyli w ciężkich walkach o odblokowanie kotła diemiańskiego i o Wasiliewszczynę, broniąc jej przed przeważającymi siłami sowieckimi. W walkach tych ponieśli duże straty. 2 czerwca zginął von Schalburg, którego następnie uroczyście pochowano w Kopenhadze, a jego następcą został Hans Albert von Lettow-Vorbeck, który też poległ już 11 czerwca. Kolejnym dowódcą Korpusu został Knud Børge Martinsen. Ogółem zginęło ponad 120 duńskich żołnierzy. We wrześniu niemieckie dowództwo odesłało jednostkę z frontu do Danii na miesięczny odpoczynek. W październiku wróciła do ZSRR, licząc ok. 1800 ludzi, tym razem w rejon Wielkich Łuków. Od stycznia 1943 r. Korpus brał udział w działaniach osłaniających częściowy odwrót wojsk niemieckich na Białorusi.
W marcu jednostka została ostatecznie wycofana z frontu i przeniesiona do Grafenwöhr w Niemczech, gdzie 20 maja rozformowano ją. Duńczycy sformowali następnie 24 Pułk Grenadierów Pancernych SS „Danmark”, który wszedł w skład 11 Ochotniczej Dywizji Grenadierów Pancernych SS „Nordland”.
Żołnierze Frikorps Danmark nosili mundury Waffen-SS uzupełnione opaską z napisem „Freikorps Danmark”, a na oficerskich mundurach także owalną tarczę z białym krzyżem na czerwonym tle. Początkowo zamiast runów Sig na prawej patce noszono duńską flagę, ale wkrótce zrezygnowano z tego i Duńczycy nosili normalne patki z runami. Pierwszym sztandarem Freikorpsu była flaga duńska z nazwą oddziału, ale sztandar ten wkrótce wymieniono na odpowiadający kształtem i symboliką sztandarom innych oddziałów Waffen-SS.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.