Niasa (kolonia)

Niasa^[3] (ang. Nyasaland) – brytyjska kolonia w latach 1907–1953, położona w południowej Afryce, nad jeziorem Niasa. W latach 1953–1963 wchodziła w skład posiadłości brytyjskiej pod nazwą Federacja Rodezji i Niasy. W roku 1963 ponownie uzyskała status samodzielnego terytorium o ograniczonej autonomii, tym razem pod nazwą Malawi. Taką też nazwę nosi to państwo po uzyskaniu niepodległości w 1964.

Niasa

Nyasaland

1907–1953[1] (1964[2])
Herb Flaga
Hymn: God Save the Queen (Boże, chroń Królową)
Ustrój polityczny	monarchia konstytucyjna
Stolica	Zomba
Data powstania	październik 1907
Data likwidacji	1964
Władca	Elżbieta II
Powierzchnia	102 493 km²
Populacja (1920) • liczba ludności	1 217 500
• gęstość	11,58 os./km²
Waluta	funt szterling
Narody i grupy etniczne	Chewa, Tumbuka, Yao, Ngoni, Lomwe, Sena, Tonga[potrzebny przypis]
Język urzędowy	angielski
Położenie na mapie

Według spisu z roku 1911 na terytorium Niasy żyło 969 183 Negroidów, 766 Europejczyków i 481 Azjatów. W marcu 1920 białych było 1015, a Azjatów 515, zaś szacunki dotyczące czarnoskórych mówiły o 1 216 000 ludzi.

Władze

• Gubernatorzy Niasy