Nury[10] – monotypowy rząd (Gaviiformes) i rodzina (Gaviidae) ptaków z infragromady ptaków neognatycznych (Neognathae).
 |
Zobacz też: Nury – wieś w woj. mazowieckim. |
Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Zamknij
Nury obejmują gatunki wodne, latem spotykane na wodach śródlądowych, a zimujące nad morzami. Zamieszkują północną strefę półkuli północnej[11].
Ptaki te charakteryzują się następującymi cechami:
- długość ciała 53–91 cm, rozpiętość skrzydeł 106–152 cm; masa ciała 988–6400 g[11]
- wrzecionowate ciało, podczas pływania widać tylko część grzbietową
- gruba szyja
- krótki ogon
- krótkie, ostre skrzydła
- silny, prosty dziób
- szczelinowata budowa nozdrzy osłonięta błoną przeciwko dostawaniu się wody podczas nurkowania
- nogi przesunięte mocno do tyłu, co stanowi doskonałe przystosowanie do pływania, lecz uniemożliwia im normalne chodzenie
- czarno-białe, kontrastowe upierzenie
- łapy o krótkim i bocznie spłaszczonym skoku, goleń nieruchoma i nie wysuwana poza tułów, mają szerokie płetwy między trzema przednimi palcami, palec tylny jest uwsteczniony
- różna szata godowa i spoczynkowa, gęste i zbite upierzenie
- silnie rozwinięty gruczoł kuprowy
- doskonale pływają i nurkują
- ciężko startują do lotu
- lot szybki, prostoliniowy, silne uderzenia skrzydłami
- słabo rozwinięty dymorfizm płciowy - samiec jest nieco większy
- proste gniazdo na brzegu
- wysiadywanie zazwyczaj 2 jaj przez 4 tygodnie
- zagniazdowniki, młode latają po około 7 tygodniach, tempo rozmnażania niskie
- odżywiają się pokarmem zwierzęcym zdobytym podczas nurkowania.
Etymologia
- Colymbus: gr. κολυμβις kolumbis, κολυμβιδος kolumbidos „nieznany ptak wodny”, prawdopodobnie perkoz[12]. Gatunek typowy: Colymbus arcticus Linnaeus, 1758.
- Cepphus: gr. κεπφος kepphos „nieznany blady ptak wodny”, później różnie identyfikowany (np. nawałnik, mewa, głuptak, alka), wspomniany przez Arystotelesa, Dionizjusza, Hezychiusza i innych autorów[12]. Gatunek typowy: Colymbus arcticus Linnaeus, 1758.
- Mergus: łac. mergus „rodzaj ptaka wodnego”, dalej niezidentyfikowanego, wspomnianego przez Pliniusza, Terencjusza Warrona i poety Horacego, od mergere „zanurzyć się”[12]. Gatunek typowy: Colymbus immer Brünnich, 1764.
- Gavia: łac. gavia „niezidentyfikowany ptak morski”, być może rodzaj jakiejś mewy gnieżdżącej się na skałach[12].
- Urinator: łac. urinator, urinatoris „nurek”, od urinare „nurkować”[12]. Gatunek typowy: Colymbus glacialis Linnaeus, 1766 (= Colymbus immer Brünnich, 1764).
- Eudytes: gr. ευ eu „dobry”; δυτης dutēs „nurek”, od δυω duō „nurkować”[12]. Gatunek typowy: Colymbus septentrionalis Linnaeus, 1766 (= Colymbus stellatus Pontoppidan, 1763).
Gaviiformes, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.). C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 135. (łac.). M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés, a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 6. Parisiis: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 104. (fr. • łac.). B.G. de Lacépède: Discours d’ouverture et de clôture du cours d’histoire naturelle, donné dans le Muséum national d’Histoire naturelle, l’an VII de la République, et tableaux méthodiques des mammifères et des oiseaux. Paris: Plassan, 1799, s. 14. (fr.). Gaviidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2010-11-23] (ang.). Gavia, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2010-11-23] (ang.). C. Carbones: Family Gaviidae (Divers). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 1: Ostrich to Ducks. Barcelona: Lynx Edicions, 1992, s. 171–172. ISBN 84-87334-10-5. (ang.). Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne:
