Nocolot wielki

Nocolot wielki^[5] (Nyctibius grandis) – gatunek ptaka z rodziny nocolotów (Nyctibiidae), występujący w Ameryce Centralnej i tropikalnej części Ameryki Południowej.

Nocolot wielki z rozwartym dziobem

Morfologia

Największy i najcięższy z nocolotów. Długość ciała 45–57 cm; masa ciała 360–620 g^[2].

Systematyka

Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) uznaje nocolota wielkiego za gatunek monotypowy^[6], część systematyków wyróżnia jednak dwa podgatunki^[2][7]:

• N. grandis guatemalensis Land & Schultz, 1963 – skrajnie południowy Meksyk, Gwatemala, być może także Honduras;
• N. grandis grandis (J.F. Gmelin, 1789) – od Nikaragui do północnej Ameryki Południowej, gdzie występuje głównie na wschód od Andów poprzez Amazonię do północnego Paragwaju, ponadto w południowo-wschodniej Brazylii.

Status

IUCN uznaje nocolota wielkiego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. W 2019 roku organizacja Partners in Flight szacowała, że liczebność światowej populacji mieści się w przedziale 0,5–5,0 milionów osobników, a jej trend jest lekko spadkowy^[4].

Nocolot wielki

Nyctibius grandis[1]
(J.F. Gmelin, 1789)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	nocolotowe
Rodzina	nocoloty
Rodzaj	Nyctibius
Gatunek	nocolot wielki
Synonimy
Caprimulgus grandis J.F. Gmelin, 1789[2] Caprimulgus maximus Shaw, 1792[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]
najmniejszej troski
Zasięg występowania