Nintendo 3DS

Nintendo 3DS – przenośna konsola gier wideo wyprodukowana przez Nintendo, zaprezentowana podczas Electronic Entertainment Expo 15 czerwca 2010 jako następca Nintendo DS. Ekran konsoli umożliwia oglądanie obrazu trójwymiarowego bez konieczności noszenia specjalnych okularów, wykorzystując do tego metodę autostereoskopii^[4]. 11 października 2014 roku została wydana ulepszona wersja konsoli New Nintendo 3DS^[5]. Produkcję konsoli zakończono we wrześniu 2020 roku^[6].

Nintendo 3DS

Wygląd konsoli w wersji 3DS
Typ	przenośna konsola gier wideo
Producent	Nintendo
Generacja	ósma
Premiera	Japonia: 26 lutego 2011 Europa/Polska: 25 marca 2011[1] Stany Zjednoczone: 27 marca 2011
CPU	dwurdzeniowy ARM11 MPCore
GPU	digital Media Professionals PICA200 GPU
Pamięć operacyjna	128 MB FCRAM, 6 MB VRAM
Nośniki danych	3DS/DSi/DS, SD
Wyświetlacz	górny: 3,5" ekran 3D LCD o rozdzielczości 800x240 (400x240 WQVGA na jedno oko) dolny: 3,0" oporowy dotykowy LCD; 320x240 QVGA
Komunikacja, gniazda	2,4 GHz Wi-Fi
Wsteczna kompatybilność	Nintendo DS, Nintendo DSi, Virtual Console
Serwisy internetowe	Nintendo Network Nintendo eShop Miiverse SpotPass Nintendo Wi-Fi Connection (zlikwidowany)
Sprzedanych jednostek	75,94 mln[2]
Najlepiej sprzedawana gra	Mario Kart 7 (18,94 mln)[3]
Poprzednik	Nintendo DS
Strona internetowa

Logo konsoli

Funkcje konsoli

Rzeczywistość rozszerzona

Do konsoli dołączono kilka gier wykorzystujących rzeczywistość rozszerzoną, wraz z sześcioma papierowymi kartami.

Kompatybilność wsteczna

Konsola jest w pełni kompatybilna z całą serią oprogramowania dla Nintendo DS i DSi.

StreetPass

Dzięki funkcji StreetPass, użytkownik umożliwia swojej konsoli wymianę informacji z innymi urządzeniami tego samego typu, które znajdą się w jej zasięgu w ciągu dnia.

Odtwarzanie 3D

Konsola umożliwia odtwarzanie filmów 3D. Nintendo zawarło porozumienia na dostarczanie materiałów z wytwórniami Warner Bros, Disney oraz DreamWorks, a także z nadawcami telewizyjnymi Eurosport i BSkyB^[7].

Porównanie modeli serii 3DS

Porównanie konsol serii Nintendo 3DS[8][9]
Model	Nintendo 3DS	Nintendo 3DS XL/LL	Nintendo 2DS	New Nintendo 3DS[10]	New Nintendo 3DS XL/LL[11]	New Nintendo 2DS XL/LL
Konsola
Produkcja	Wycofane	Wycofane	Wycofane	Wycofane	Wycofane	Wycofane[12][13]
Cena w dniu premiery	JP¥25,000 USD$249.99[14]	¥18,900 US$199.99	US$129.99	¥16,000 US$219.99	¥18,900 US$199.99	JP¥14,980 USD$149.99[15]
Waga	230g[16]	336g	260g	253g	330g	260g
Wyświetlacz	3D 3,53" (90 mm), 800 × 240 px (400 × 240 WQVGA na jedno oko) z 24 bitową paletą kolorów[17]	3D 4,88" 800 × 240px	3,53" TN 800 × 240px	3D TN lub IPS 3,88" 800 × 240px	3D TN lub IPS 4,88" 800 × 240px	4,88" TN 800 × 240px
	3,02" (77 mm), 320 × 240 QVGA[16] z 24 bitową paletą kolorów	4,18" 320 × 240px	3,00" 320 × 240px	3,33" 320 × 240px	4,18", 320 × 240px
Wymiary[18]	74 mm × 134 mm x 21 mm[16]	93 mm × 156 mm x 22 mm	127 mm × 144 mm x 20 mm	81 mm × 142 mm x 23 mm	94 mm × 160 mm x 20 mm	86 mm × 160 mm x 20 mm
Kompatybilność wsteczna	DSi/DS, Virtual Console (GB, GBC, GBA, Game Gear, NES, PC Engine)			DSi/DS, Virtual Console (GB, GBC, GBA, Game Gear, NES, PC Engine, SNES)
pamięć flash	1GB, rozszerzalna przez kartę SDHC		Różne pojemności, rozszerzalna przez kartę SDHC	Różne pojemności, rozszerzalna przez kartę micro SDHC		Rozszerzalna przez kartę micro SDHC
RAM	128 MB FCRAM[19]			256 MB FCRAM
Procesor	ARM11 2x MPCore, 2x VFPv2 Co-Procesor 268MHz oraz ARM946 134MHz			4x MPCore, 4x VFPv2 804MHz z L2 Cache oraz ARM946 134MHz
GPU	PICA200 firmy Digital Media Professionals[20], 6 MB VRAM			PICA200 firmy Digital Media Professionals[20], 10 MB VRAM[21]
Kamera	Jedna przednia 2D i dwie tylne umożliwiające robienie zdjęć w 3D, wszystkie o rozdzielczości 0,3 MP (VGA)			Jedna przednia 2D i dwie tylne umożliwiające robienie zdjęć w 3D o rozdzielczości 0,3 MP
Łączność/inne	Wi-Fi 802.11b/g, 3-osiowy akcelerometr, 3-osiowy żyroskop, mikrofon, port podczerwieni[22]			Wi-Fi 802.11b/g, 3-osiowy akcelerometr, 3-osiowy żyroskop, mikrofon, port podczerwieni, C-stick, czytnik NFC, czujnik światła		Wi-Fi 802.11b/g, 3-osiowy akcelerometr, 3-osiowy żyroskop, mikrofon, port podczerwieni, C-stick, czytnik NFC

Nintendo 2DS

Nintendo 2DS jest ekonomiczną alternatywą dla 3DS-a. Model pojawił się 12 października 2013.

Poszczególne cechy konsoli:

• litowo-jonowa bateria o pojemności 1300 mAh
• dwurdzeniowy procesor ARM11 MPCore
• pamięć – 128 MB FCRAM, 6 MB VRAM
• zapis – do 4 GB na dołączonej karcie SD, 1 GB pamięci flash, wejście na tzw. „game cardy”
• wyświetlacze są pozbawione autosteroskopii (nie może generować obrazu 3D)
• grafika i kamery są takie same jak w przypadku 3DS-a
• zawiera mikrofon, lecz głośniki są monofoniczne
• zawiera Wi-Fi
• nie ma zamknięcia w postaci klapki

Nintendo 3DS XL

Podobnie jak w przypadku przejścia z wersji DSi do DSi XL, Nintendo 3DS XL (sprzedawany pod nazwą 3DS LL w Japonii) charakteryzuje się większym ekranem, dłuższą żywotnością baterii i większym rozmiarem obudowy^[23][24].

New Nintendo 3DS

Udoskonalona wersja konsoli 3DS została wydana w Japonii 11 października 2014 roku oraz w Australii i Nowej Zelandii 21 listopada 2014. Premiera w USA i Europie odbyła się 13 lutego 2015.

Zmiany

Wersja New Nintendo 3DS wprowadza wiele oczekiwanych zmian i ulepszeń^[21]:

• dodano triggery ZL i ZR^[25]
• dodano drugą gałkę analogową inspirowaną C-Stick z konsoli GameCube^[25]
• wprowadzono możliwość wymiany paneli na górze i dole obudowy (nie dotyczy wersji XL)
• rozmiar ekranu standardowej wersji to 3,88", a rozmiar ekranu wersji XL to 4,88"
• zmieniono procesor na nowszy i wydajniejszy^[25]
• zwiększono pamięć operacyjną z 128 MB FCRAM do 256 MB FCRAM, a także 6 MB VRAM podniesiono do 10 MB VRAM
• dodano port NFC umożliwiający odbieranie wiadomości z figurek „amiibo” produkcji Nintendo^[25]
• tryb 3D jest teraz widoczny pod większymi kątami, dzięki technologii śledzenia głowy gracza^[25]

Kompatybilność

Konsola jest kompatybilna z wszystkimi grami na konsolę Nintendo DS oraz Nintendo 3DS. Istnieją również już takie gry, które obsłużą tylko New 3DS. Dodatkowo konsola miała dostęp do internetowego sklepu eShop, który zawierał gry ze starszych konsol Nintendo w usłudze Virtual Console.