Nereus (mitologia)

Nereus (także Nereusz, gr. Νηρεύς Nēreús, łac. Nereus, gr. Γερων Ἁλιος Gerōn Halios, łac. Geron Halius ‘Starzec Morski’) – w mitologii greckiej bóg morski, wróżbita^[1].

Nereus

Νηρεύς

bóg morski, wróżbita
Herakles i Nereus (lub Acheloos), malowidło na attyckim lekycie czarnofigurowym, VI wiek p.n.e., Luwr, Paryż
Inne imiona	Nereusz
Występowanie	mitologia grecka
Siedziba	głębiny Morza Egejskiego między Samotraką a Imbrosem
Teren kultu	starożytna Grecja
Rodzina
Ojciec	Pontos lub Okeanos
Matka	Gaja lub Tetyda
Żona	Doris (okeanida)

Był bóstwem uczynnym i życzliwym dla żeglarzy^[1][2]. Uchodził za syna Pontosa i Gai (lub tytana Okeanosa i tytanidy Tetydy) oraz za brata Taumasa, Forkosa, Keto, Eurybii^[1][2][3]. Z Okeanidą Doris, która była jego żoną, spłodził córki Nereidy (nimfy morskie) i syna Neritesa^[1][2][3][4]. Zamieszkiwał głębiny Morza Egejskiego, między Samotraką a Imbrosem. Posiadał zdolność (otrzymał ją w darze od swojego ojca) przemieniania się w różnego rodzaju stworzenia i istoty^[4]. Potrafił także przepowiadać przyszłość^[2][4].

W sztuce przedstawiany jest zwykle jako brodaty starzec jadący na trytonie lub hippokampie, z trójzębem^[1].

Wyobrażenie o bóstwie przejawia się w greckim malarstwie wazowym i rzeźbie (fryz Ołtarza Pergamońskiego, przedstawiający sceny z gigantomachii).

Imieniem boga została nazwana jedna z planetoid – (4660) Nereus.

Zobacz też

• Glaukos – bóg morski
• Posejdon
• Proteusz
• Tryton – bóg morski