Nefici (deseret 𐐤𐐀𐐙𐐌𐐓𐐝 lub 𐐤𐐀𐐐𐐌𐐓𐐝)[1] – w wierzeniach ruchu świętych w dniach ostatnich (mormonów) jedna z grup ludności zamieszkująca starożytny kontynent amerykański[2][3].
Mianem Nefitów zapisy w Księdze Mormona określają zasadniczo potomków Lehiego, wywodzących się od Sama, Nefiego, Jakuba czy Józefa[4][5]. Wszyscy oni mieli opuścić Jerozolimę i udać się w podróż na kontynent amerykański około 600 roku p.n.e.[6] Do tej grupy zalicza się także potomków Zorama, przyjaciela rodziny Lehiego[4][7]. Wreszcie miano to przysługuje także tym, którzy uznali przywództwo Nefiego i podążyli za jego naukami, przy czym termin ten został rozszerzony i nabrał znacznie silniejszego wydźwięku religijnego. W tym sensie i znaczeniu Nefici odznaczać się mieli wiarą w Jezusa Chrystusa[4], w odróżnieniu od – również wywodzących się od Lehiego[4] – Lamanitów[4]. Dzieje Nefitów naznaczone miały być licznymi konfliktami i wojnami z Lamanitami właśnie. Jednym z kluczowych momentów nefickiej historii miało być nawiedzenie ich przez Chrystusa, który – wedle jednego z fundamentalnych wierzeń świętych w dniach ostatnich – odwiedził ich i nauczał wkrótce po swoim wniebowstąpieniu[8].
Nefici, mimo spajającej ich wiary, praktyk religijnych oraz tradycji[9], nigdy nie stanowili jednolitej grupy ludności. Zapisy obecne w Księdze Mormona wskazują na długie i liczne okresy odstępstw[9], podczas których znaczne grupy nefickie miały się łączyć z Lamanitami[9]. Z drugiej strony inne ustępy mormońskiej świętej księgi jednocześnie zdają się wskazywać na zauważalne różnice w wyglądzie między tymi rywalizującymi ze sobą grupami[9]. W sensie politycznym neficka jedność miała być utrzymywana, chociażby poprzez zdominowanie elity władzy przez potomków Nefiego[9]. Ostatni dowódca armii nefickich, Mormon, również miał się legitymować takim właśnie rodowodem[9].
Nefici mieli być także ludem, od którego pochodzi większość zapisów skompilowanych i spisanych na złotych płytach[9], zgodnie z mormońską doktryną materiale źródłowym samej Księgi Mormona[6][4]. Ostatecznej zagładzie mieli oni ulec pod koniec IV wieku[10], po okresie niezwykle nasilonych walk z Lamanitami, zwłaszcza po decydującej bitwie na wzgórzu Kumorah[10][11].
Istnienie Nefitów nie znalazło potwierdzenia w źródłach zewnętrznych. Ich utrwalone na kartach Księgi Mormona historia, kultura i obecność na kontynencie amerykańskim są częstym motywem mormońskiej sztuki i kultury popularnej. Przewijają się również regularnie w materiałach publikowanych przez przywódców Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Wspominani są także w Naukach i Przymierzach, jednym z pism świętych wchodzących w skład mormońskiego kanonu[12]. Są wreszcie częstym obiektem dociekań mormońskiej apologetyki[13].
Przypisy
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
