Loading AI tools
białoruska nagroda literacka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nagroda imienia Jerzego Giedroycia (biał. Літаратурная прэмія імя Ежы Гедройца) – białoruska nagroda literacka ustanowiona w 2011, przyznawana za najlepszą książkę prozatorską w języku białoruskim z ostatniego roku. Nagrodę ustanowiły ambasada RP w Mińsku, Instytut Polski w Mińsku, białoruski PEN-Centr i niezależny Związek Pisarzy Białoruskich.
Uroczystość wręczenia nagrody w 2015 roku | |
Nagroda za |
literacka |
---|---|
Państwo | |
Pierwsze rozdanie |
2012 |
Strona internetowa |
Pomysłodawcą utworzenia nagrody był ambasador RP na Białorusi Leszek Szerepka[1]. Po raz pierwszy została przyznana 1 marca 2012 roku w Międzynarodowym Dniu Pisarzy[1]. Do jury co roku zapraszani się wybitni przedstawiciele białoruskiego i polskiego środowiska literackiego – znawcy literatury, krytycy oraz wybitni tłumacze[1]. Honorowym przewodniczącym jury podczas pierwszych czterech edycji był Ambasador RP w Mińsku Leszek Szerepka[1]. Podczas uroczystej Gali ogłaszany jest zwycięzca oraz zdobywcy dwóch kolejnych miejsc. W 2014 roku po raz pierwszy publiczność zgromadzona na gali mogła wskazać swojego faworyta konkursu[1]. Z uroczystości wręczenia Nagrody Radio Svaboda prowadzi transmisję on-line[1]. W 2014 roku zostało ono wyróżnione, jako najlepszy partner medialny[1].
W 2012 roku fundatorem pierwszej nagrody był polski bank „SomBełBank” i wynosiła ona 10.000 EUR i pobyt stypendialny na wyspie Gotland[2]. Drugą był miesięczny pobyt stypendialny w Polsce i wydanie książki w Polsce w tłumaczeniu na język polski, a trzecią miesięczny pobyt stypendialny w Polsce[2]. Fundatorem tych nagród było Kolegium Europy Wschodniej[2]. Dodatkowo Wydawnictwo Czarne zadeklarowało gotowość wydania w Polsce jeszcze jednej wytypowanej pozycji literackiej[2].
W 2013 roku SomBełBank zmienił nazwę na Idea Bank[3]. Nadal jest fundatorem głównej nagrody, która w 2017 roku wynosiła 5 tys. euro[4]. Druga i trzecia nagroda to zagraniczne wyjazdy dla laureatów[4].
Rok | 1 miejsce | 2 miejsce | 3 miejsce |
---|---|---|---|
2012 | Paweł Kaściukiewicz, Reprezentacja Białorusi w niepodstawowych dyscyplinach sportowych |
Alhierd Bacharewicz | Andrej Fedarenka |
2013[6] | Uładzimir Niaklajeu, Automat z wodą gazowaną z syropem lub bez |
Alhierd Bacharewicz, Hamburski rachunek Bacharewicza |
Adam Hlobus, Opowieści |
2014[7] | Ihar Babkou, Minutka. Trzy historie | Artur Klinau | Winceś Mudrou, Bahun |
2015[8] | Viktar Kaźko, Czas zbierać kości | Tacciana Barysik, Kobieta i leopard | Alhierd Bacharewicz, Dzieci Alindarki |
2016[9] | Maks Szczur, Zakończyć Gestalt | Alhierd Bacharewicz, Biała mucha, zabójca mężczyzn | Andrej Adamowicz, Tłuścioch i leszcz |
2017[10] | Dmitry Bartosik
Miał pan wróbelka gadającego |
Ludmiła Rubleuska
Dagerotyp |
Adam Hlobus
Perspektywa zwrotna |
2018[11] | Uładzimir Arłou
Tańce nad miastem |
Alhierd Bacharewicz
Psy Europy |
Winceś Mudrou
Morderca anioła |
2019[12] | Illa Sin
Libido |
Michał Andrasiuk
Pełnia |
Alena Brawa
Sodomska jabłoń |
2020[13][14] | Ewa Wieżnawiec/ Swiatłana Kurs
Po co idziesz, wilku? |
Tania Skarynkina
Rajcentr |
Sjargiej Ablamejka
Kalinowski i polityczne narodziny Białorusi |
2021[15] | Siarhiej Abłamiejka
Nieznany Mińsk |
Olena Gapiejewa
Samotność, która mieszkała w pokoju naprzeciwko |
Walerij Gapiejew
Kobieta Królowa Myszy |
2023[16] | Hanna Kondratiuk
Na skraju starego lasu. Historie mieszkańców Puszczy Białowieskiej |
Sciapan Sturejka
Pasażerowie statku Tezeusza |
Siarhiej Leskieć
Szept |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.