Multikino Ursynów
multipleks kinowy i budynek usługowy w Warszawie, w dzielnicy Ursynów Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
multipleks kinowy i budynek usługowy w Warszawie, w dzielnicy Ursynów Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Multikino Ursynów – multipleks kinowy i budynek usługowy w Warszawie znajdujący się przy al. Komisji Edukacji Narodowej 60, należący do sieci działającej pod marką Multikino.
Widok budynku od północnego zachodu | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres |
al. Komisji Edukacji Narodowej 60 |
Architekt |
APA Markowski & Wojciechowski |
Kondygnacje |
2 |
Powierzchnia użytkowa |
8053 m² |
Rozpoczęcie budowy |
1998 |
Ukończenie budowy |
1999 |
Pierwszy właściciel |
Multikino Sp. z o.o.[1] |
Obecny właściciel |
GH Development |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
52°08′59″N 21°02′49″E | |
Strona internetowa |
Budynek Multikina Ursynów jest położony przy alei Komisji Edukacji Narodowej 60 w warszawskiej dzielnicy Ursynów, na terenie obszaru Miejskiego Systemu Informacji Ursynów-Centrum[2]. Znajduje się przy skrzyżowaniu z ulicą Indiry Gandhi, w pobliżu stacji metra Imielin, naprzeciwko ratusza dzielnicy[3][4]. Został wybudowany w latach 1998–1999 według projektu zespołu pracowni APA Markowski & Wojciechowski przy współpracy Epstein Development w składzie: Szymon Wojciechowski, Andrzej Markowski, Sergiusz Frąckiewicz, Witold Dudek, Leszek Tomaszewski, Beata Książek, Janusz Filimon i Maciej Nowosielski[5][6]. Inwestorami przedsięwzięcia były grupa ITI i UCI[3].
Poza kinem w budynku otwarto m.in. bar Starlight Café[7], restaurację sieci Sphinx oraz lokal Pizza Marzano[8]. Wśród innych usług działa tu także Egurrola Fitness Club[9].
Kino zostało otwarte we wrześniu 1999 roku[5]. Podczas pierwszego seansu wyświetlono film w reżyserii George’a Lucasa Gwiezdne wojny: część I – Mroczne widmo[5].
Multikino Ursynów było pierwszym multipleksem kinowym w Warszawie, a drugim w Polsce (po Multikinie Poznań)[3][1]. W momencie jego otwarcia było też kinem o największej liczbie sal w mieście[1].
Budynek powstał na terenie przeznaczonym na handel, usługi, kulturę, urzędy i biura w ramach pasma Ursynów-Natolin projektowanego od 1971 roku pod kierownictwem Marka Budzyńskiego[10]. W 2021 roku uchwalony został miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obszaru w rejonie ulicy Indiry Gandhi, zgodnie z którym w miejscu Multikina dozwolona jest zabudowa usługowa lub mieszkaniowa wielorodzinna z usługami na parterze o wysokości minimalnej 14 m, maksymalnej 23 m, z dominantą od strony południowej do wysokości 33 m[11].
W marcu 2023 roku działkę wraz z budynkiem kina kupiło przedsiębiorstwo działające w branży deweloperskiej – GH Development[12]. Kino zostało zamknięte 18 sierpnia 2024, ostatnim wyświetlanym filmem był Obcy: Romulus[13].
Dwukondygnacyjny budynek ma powierzchnię całkowitą wynoszącą 9670 m², użytkową 8053 m² i kubaturę 83 300 m³[6]. Mieści 12 sal kinowych należących do sieci Multikina[3]. Przewidziano je na łącznie ponad 2700 widzów[3]. W największej z nich znajdują się 504 fotele[3]. Każda sala wyposażona została w strefy VIP, co było ówcześnie innowacją marketingową[3]. Kinową funkcję obiektu uzupełniają położone na parterze lokale gastronomiczne[3].
Elewację budynku stanowią m.in. bordowe płytki marblitu, którą uzupełniają niebiesko-zielone szklane ściany kurtynowe[5][14]. Wynikało to z faktu, iż władze gminy chciały, by budynek był częścią lokalnego centrum, a budynki kin z założenia nie posiadają zbyt wielu okien[15]. Nad wejściem do obiektu umieszczono proporcjonalnie duże logo kina wsparte na stalowych słupach[5]. Obiektowi towarzyszy naziemny żelbetowy parking wielopoziomowy na 486 samochodów[6][3]. Był on częściowo wykorzystywany w latach 2012–2020 jako parking Parkuj i Jedź[16][17].
Krytyk architektury Dariusz Bartoszewicz nazwał budynek „sarkofagiem”, natomiast Jerzy Majewski uznał jego architekturę za „oszczędnościową”, która pozbawiona jest finezji[1]. W jego opinii jedynym ciekawym elementem urozmaicającym bryłę budynku są stalowe słupy przy wejściu[1].
Budynek został ujęty w książce Aleksandry Stępień-Dąbrowskiej „Jakby luksusowo. Przewodnik po architekturze Warszawy lat 90.”, nominowanej do Nagrody Architektonicznej Prezydenta m.st. Warszawy 2022, wśród 94 wyselekcjonowanych i opisanych obiektów w Warszawie, które najpełniej ukazują styl architektoniczny, trendy i różnorodność architektoniczną tego okresu w stolicy[5][18]. Został także wybrany przez Martę Leśniakowską do katalogu 230 budynków (z ogólnej liczby 450) w Warszawie z okresu 1989–2001, które najlepiej oddają jego styl architektoniczny lub są cenne z punktu widzenia artystycznego i architektonicznego[6].
|
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.