Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Moskwicz G2, także MZMA 2 – samochód wyścigowy skonstruowany przez Moskwicza w 1956 roku z przeznaczeniem do bicia rekordów prędkości. Uczestniczył także w wyścigowych mistrzostwach ZSRR.
Konstruktor | |||
---|---|---|---|
Projektant |
Igor Gładilin | ||
Dane techniczne | |||
Nadwozie |
rama rurowa | ||
Zawieszenie przednie |
niezależne typu Dubonnet | ||
Zawieszenie tylne |
resory piórowe | ||
Silnik |
Moskwicz 405 1,1 R4 | ||
Skrzynia biegów | |||
Historia | |||
Debiut |
Mińsk 1957 | ||
Kierowcy |
Wiktor Daniłow | ||
Używany |
1957–1960 | ||
Wyścigi |
5 | ||
Wygrane |
2 | ||
Pole position |
? | ||
Najszybsze okrążenie |
1 | ||
|
Samochód został zaprojektowany przez Igora Gładilina oraz Igora Okuniewa i skonstruowany w 1956 roku. Konstrukcyjnie był podobny do modelu G1. Różnicą w stosunku do G1 było zupełnie nowe, opływowe nadwozie[1]. Początkowo został oznaczony jako MZMA 2, nazwę Moskwicz G2 przyjęto później[2]. Samochód początkowo był napędzany pochodzącym z modelu G1, jednak wzmocnionym[1] silnikiem o pojemności 1091 cm³, osiągającym moc 75 KM przy 5600 obr./min[2]. Prędkość maksymalna modelu wynosiła 223 km/h[1].
Początkowo samochód był wykorzystywany jedynie w próbach bicia rekordów prędkości; w 1956 roku Jurij Czernow ustanowił trzy takie rekordy, w tym 192 km/h na dystansie 1000 metrów[3][4]. W mistrzostwach ZSRR ten samochód zadebiutował w 1957 roku podczas wyścigu na torze Bolszoje minskoje kolco. Prowadzący ten pojazd Wiktor Daniłow nie ukończył jednak zawodów[5].
W 1959 roku zmodyfikowano samochód, umieszczając w nim jednostkę Moskwicz 407 o pojemności 1358 cm³ i mocy 70 KM przy 4800 obr./min[2]. Modyfikacjom uległy także zawieszenie i układ hamulcowy. Pojazd osiągał prędkość 191 km/h[6]. Tej wersji używali Jurij Czwirow i Jewgienij Weretow[7][8]. Weretow wygrał dwa wyścigi, w tym jeden organizowany jako mistrzostwa ZSRR (Bolszoje minskoje kolco 1959). Z uwagi na zbyt niską frekwencję zawodnikowi nie przyznano jednak tytułu mistrzowskiego[9].
Podczas eksploatacji samochodu został ujawniony szereg jego wad, m.in. delikatne nadwozie i słaba zwrotność[4]. Po 1960 roku samochód nie był już wykorzystywany, a pod koniec 1963 roku został zniszczony[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.