Loading AI tools
polska prawniczka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Monika Stanisława Płatek (ur. 3 maja 1953) – polska prawniczka i nauczycielka akademicka, doktor habilitowana nauk prawnych, profesor uczelni na Uniwersytecie Warszawskim; feministka.
 Monika Płatek (2019) | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia |
3 maja 1953 |
| Doktor habilitowany nauk prawnych | |
| Specjalność: kryminologia, prawo karne wykonawcze | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1982 – prawo |
| Habilitacja |
2008 – prawo |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Warszawski |
| Wydział | |
| Odznaczenia | |
 | |
W 1976 ukończyła studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Tamże uzyskiwała kolejne stopnie naukowe: w 1982 w oparciu o rozprawę pt. Przyczyny niepowodzenia okresu próby przy warunkowym przedterminowym zwolnieniu stopień doktora nauk prawnych ze specjalnością w zakresie kryminologii i prawa karnego wykonawczego, a w 2008 na podstawie dorobku naukowego i pracy pt. Systemy penitencjarne państw skandynawskich na tle polityki kryminalnej, karnej i penitencjarnej stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w tej samej specjalności; ponadto w 1978, po ukończeniu aplikacji przy Sądzie Wojewódzkim w Warszawie, zdała egzamin sędziowski.
W 1976 została zatrudniona w Zakładzie Kryminologii w Instytucie Prawa Karnego na Wydziale Prawa i Administracji UW[1]. W 2008 objęła stanowisko profesora nadzwyczajnego UW (od 2019 profesora uczelni). W latach 1997–2000 pełniła funkcję zastępczyni dyrektora Instytutu Prawa Karnego.
Odbywała staże naukowe i studia postdoktoranckie, m.in. na Uniwersytecie w Oslo (1984), jako profesor wizytujący wykładała na uczelniach w Danii, Litwie i Stanach Zjednoczonych. Otrzymywała stypendia naukowe: Max-Planck-Institut für Ausländisches und Internationales Strafrecht (1992), Programu Fulbrighta (1992–1993), Maison des sciences de l’homme (1995), Jean-Monnet (1997).
Jej działalność naukowa i społeczno-polityczna koncentruje się na takich dziedzinach jak prawo karne wykonawcze, prawa człowieka, w tym prawa kobiet, penitencjarystyka, kryminologia, wiktymologia, penologia, psychologia społeczna, gender studies, mediacja, sprawiedliwość naprawcza i socjologia prawa.
Jest założycielką (1994) i długoletnią prezeską Polskiego Stowarzyszenia Edukacji Prawnej. Zasiadła także w radzie programowej fundacji Panoptykon[2]. Była pełnomocniczką rzecznika praw obywatelskich do spraw praw ofiar przestępstw (2002–2006), a także ekspertką ds. prawnych komisji sejmowych, Open Society Institute i Rady Europy.
W 2015 kandydowała do Senatu z ramienia Zjednoczonej Lewicy, zajmując 4. miejsce spośród 6 kandydatów w okręgu[3]. W 2017 została członkinią rady programowej Archiwum im. Wiktora Osiatyńskiego[4]. W 2019 kandydowała do Parlamentu Europejskiego z listy partii Wiosna Roberta Biedronia, nie uzyskując mandatu[5].
Od czerwca do listopada 2020 prowadziła autorską audycję na antenie rozgłośni Halo.Radio[6][7].
Jej przyrodni brat Jerzy urodził się w KL Auschwitz[8], gdzie jej matka Maria Wiśniewska trafiła po powstaniu warszawskim.
Zamężna z Krzysztofem Pawłowskim[9][10], filozofem, autorem książek popularnonaukowych, pracownikiem naukowym i działaczem społecznym. Mają dwie córki: Marię i Natalię[11].
W 2012, za działalność na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej, prezydent Bronisław Komorowski odznaczył ją Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[12].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
