Moabici

Moabici – starożytny lud zamieszkujący Moab, krainę położoną na wschód od Morza Martwego.

Kraje położone nad Jordanem ok. 830 p.n.e.

Według przekazów biblijnych, byli potomkami Moaba, kazirodczego syna Lota i jego starszej córki^[1]. Moabici wojowali z Izraelitami, zostali pokonani i podbici przez króla Dawida (X w. p.n.e.). Niepodległość odzyskali za panowania króla Meszy (IX w. p.n.e.)^[2].

Język moabicki był spokrewniony z językiem hebrajskim. Głównym bóstwem Moabitów był Kemosz^[3].

Zobacz też

• stela Meszy