Mistrzostwa świata w snookerze

Mistrzostwa świata w snookerze – najważniejszy turniej rankingowy w snookerze.

Zwycięzca tych zawodów otrzymuje tytuł mistrza świata w snookerze. Pierwsze mistrzostwa rozpoczęły się w listopadzie 1926, a pierwszy finał rozegrano w roku następnym; zwyciężył wówczas Joe Davis, który pokonał 20−11 Toma Dennisa. Od 1977 roku zawody rozgrywane są w Crucible Theatre w Sheffield. W 2016 roku została przedłużona umowa pomiędzy World Snooker a władzami miasta Sheffield na organizację mistrzostw świata w tym mieście do 2027 roku^[1][2].

Mistrzostwa są rozgrywane obecnie w kwietniu i maju^[3].

Rekordy mistrzostw

• Najszybszy break maksymalny: 5 min 8 sek. Ronnie O’Sullivan vs. Mick Price. MŚ 1997
• Najkrótszy mecz best of 25: 167 min 33 sek. Ronnie O’Sullivan vs. Tony Drago. MŚ 1996
• Najdłuższy pojedynczy frejm: 85 min 22 sek. Mark Selby vs. Yan Bingtao. MŚ 2022
• Najdłuższy mecz best of 25: 799 min 40 sek. Dennis Taylor vs. Terry Griffiths. MŚ 1993
• Najwięcej punktów jednego zawodnika w pojedynczym frejmie: 167. Dominic Dale vs. Nigel Bond. MŚ 1999
• Najmłodszy zwycięzca mistrzostw świata: 21 lat 106 dni. Stephen Hendry. MŚ 1990
• Najstarszy zwycięzca mistrzostw świata: 46 lat 148 dni. Ronnie O’Sullivan. MŚ 2022
• Najstarszy finalista mistrzostw świata: 53 lata. Fred Davis. MŚ 1966
• Najstarszy zdobywca oficjalnego brejka maksymalnego: 45 lat 80 dni. John Higgins. MŚ 2020
• Najwięcej brejków maksymalnych na mistrzostwach świata: 3. Stephen Hendry, Ronnie O’Sullivan
• Najwięcej brejków 100+ w meczu na mistrzostwach świata: 7. Ding Junhui, Judd Trump
• Najwięcej wygranych frejmów z rzędu w jednym meczu: 13. Mark Williams vs. Quinten Hann. MŚ 2003
• Najwięcej zwycięstw w mistrzostwach świata: 15. Joe Davis. MŚ 1927-1940, 1946

Breaki maksymalne i setki

Od czasów rozgrywania mistrzostw w Crucible Theatre w zawodach zostało wbitych 15 breaków maksymalnych. Najczęściej sztuki tej dokonywali Stephen Hendry i Ronnie O’Sullivan. Obaj wykonali po 3 takie podejścia w swojej karierze. Break maksymalny wbity przez Ronnie’ego O’Sullivana w 1997 to najszybszy wbity taki break w historii snookera. Pozostali zawodnicy, mogący się poszczycić breakami 147 na mistrzostwach, to Cliff Thorburn, Jimmy White, Allister Carter, Mark Williams, John Higgins, Neil Robertson, Kyren Wilson oraz Mark Selby. W kwalifikacjach do mistrzostw tej sztuki dokonali Liang Wenbo, Gary Wilson i dwukrotnie Robert Milkins i Jackson Page.

13 kwietnia 2025 w 8 partii meczu kwalifikacyjnego do Mistrzostw Świata przeciwko Allanowi Taylorowi, Jackson Page wbił swój pierwszy break maksymalny. W partii 12, w sesji odbywającej się 14 kwietnia, wbił kolejne 147 punktów wygrywając mecz 10-2. Był to pierwszy przypadek w historii zawodowego snookera gdy jeden zawodnik wbił dwa breaki 147-punktowe w jednym meczu. Osiągnięcie to wiązało się ze zdobyciem nagrody w wysokości 147 000 funtów^[4][5]. Mistrzostwa, w których padło najwięcej setek, odbyły się w 2019 roku – wbitych zostało wówczas 100 takich breaków. Najczęściej wbijającym setki w historii mistrzostw jest Ronnie O’Sullivan. W całej swojej karierze ma na koncie 179 takich podejść^[6]. Najczęściej wbijającym breaki 100-punktowe w jednym turnieju jest Stephen Hendry, który podczas mistrzostw świata w 2002 roku wbił ich 16.

W 2019 roku, w meczu finałowym pomiędzy Juddem Trumpem i Johnem Higginsem padło 11 brejków stupunktowych (7 autorstwa Anglika, 4 Szkota), co jest rekordem jeżeli chodzi o liczbę setek w jednym meczu.

Lista zwycięzców

Lata	Zwycięzca	Przegrany	Wynik finału	Sezon
1927	Joe Davis	Tom Dennis	20–11	n/a
1928	Joe Davis	Fred Lawrence	16–13	n/a
1929	Joe Davis	Tom Dennis	19–14	n/a
1930	Joe Davis	Tom Dennis	25–12	n/a
1931	Joe Davis	Tom Dennis	25–21	n/a
1932	Joe Davis	Clark McConachy	30–19	n/a
1933	Joe Davis	Willie Smith	25–18	n/a
1934	Joe Davis	Tom Newman	25–23	n/a
1935	Joe Davis	Willie Smith	25–20	n/a
1936	Joe Davis	Horace Lindrum	34–27	n/a
1937	Joe Davis	Horace Lindrum	32–29	n/a
1938	Joe Davis	Sidney Smith	37–24	n/a
1939	Joe Davis	Sidney Smith	43–30	n/a
1940	Joe Davis	Fred Davis	37–36	n/a
1941–1945 turnieje się nie odbyły
1946	Joe Davis	Horace Lindrum	78–67	n/a
1947	Walter Donaldson	Fred Davis	82–63	n/a
1948	Fred Davis	Walter Donaldson	84–61	n/a
1949	Fred Davis	Walter Donaldson	80–65	n/a
1950	Walter Donaldson	Fred Davis	51–46	n/a
1951	Fred Davis	Walter Donaldson	58–39	n/a
1952	Horace Lindrum	Clark McConachy	94–49	n/a
Professional Matchplay Championship
1952	Fred Davis	Walter Donaldson	38–35	n/a
1953	Fred Davis	Walter Donaldson	37–34	n/a
1954	Fred Davis	Walter Donaldson	39–21	n/a
1955	Fred Davis	John Pulman	37–34	n/a
1956	Fred Davis	John Pulman	38–35	n/a
1957	John Pulman	Jackie Rea	39–34	n/a
1958–1963 turnieje się nie odbyły
Mecze w formie wyzwania
1964	John Pulman	Fred Davis	19–16	n/a
1964	John Pulman	Rex Williams	40–33	n/a
1965	John Pulman	Fred Davis	37–36	n/a
1965	John Pulman	Rex Williams	25–22	n/a
1965	John Pulman	Fred Van Rensburg	39–12	n/a
1966	John Pulman	Fred Davis	5–2 (matches)	n/a
1968	John Pulman	Eddie Charlton	39–34	n/a
Turniej eliminacyjny
1969	John Spencer	Gary Owen	37–24	1968/69
1970	Ray Reardon	John Pulman	37–33	1969/70
1971	John Spencer	Warren Simpson	37–29	1970/71
1972	Alex Higgins	John Spencer	37–32	1971/72
1973	Ray Reardon	Eddie Charlton	38–32	1972/73
1974	Ray Reardon	Graham Miles	22–12	1973/74
1975	Ray Reardon	Eddie Charlton	31–30	1974/75
1976	Ray Reardon	Alex Higgins	27–16	1975/76
Crucible
1977	John Spencer	Cliff Thorburn	25–21	1976/77
1978	Ray Reardon	Perrie Mans	25–18	1977/78
1979	Terry Griffiths	Dennis Taylor	24–16	1978/79
1980	Cliff Thorburn	Alex Higgins	18–16	1979/80
1981	Steve Davis	Doug Mountjoy	18–12	1980/81
1982	Alex Higgins	Ray Reardon	18–15	1981/82
1983	Steve Davis	Cliff Thorburn	18–6	1982/83
1984	Steve Davis	Jimmy White	18–16	1983/84
1985	Dennis Taylor	Steve Davis	18–17	1984/85
1986	Joe Johnson	Steve Davis	18–12	1985/86
1987	Steve Davis	Joe Johnson	18–14	1986/87
1988	Steve Davis	Terry Griffiths	18–11	1987/88
1989	Steve Davis	John Parrott	18–3	1988/89
1990	Stephen Hendry[7]	Jimmy White	18–12	1989/90
1991	John Parrott	Jimmy White	18–11	1990/91
1992	Stephen Hendry	Jimmy White	18–14	1991/92
1993	Stephen Hendry	Jimmy White	18–5	1992/93
1994	Stephen Hendry	Jimmy White	18–17	1993/94
1995	Stephen Hendry	Nigel Bond	18–9	1994/95
1996	Stephen Hendry	Peter Ebdon	18–12	1995/96
1997	Ken Doherty	Stephen Hendry	18–12	1996/97
1998	John Higgins	Ken Doherty	18–12	1997/98
1999	Stephen Hendry	Mark Williams	18–11	1998/99
2000	Mark Williams	Matthew Stevens	18–16	1999/00
2001	Ronnie O’Sullivan	John Higgins	18–14	2000/01
2002	Peter Ebdon	Stephen Hendry	18–17	2001/02
2003	Mark Williams	Ken Doherty	18–16	2002/03
2004	Ronnie O’Sullivan	Graeme Dott	18–8	2003/04
2005	Shaun Murphy	Matthew Stevens	18–16	2004/05
2006	Graeme Dott	Peter Ebdon	18–14	2005/06
2007	John Higgins	Mark Selby	18–13	2006/07
2008	Ronnie O’Sullivan	Allister Carter	18–8	2007/08
2009	John Higgins	Shaun Murphy	18–9	2008/09
2010	Neil Robertson	Graeme Dott	18–13	2009/10
2011	John Higgins	Judd Trump	18–15	2010/11
2012	Ronnie O’Sullivan	Allister Carter	18–11	2011/12
2013	Ronnie O’Sullivan	Barry Hawkins	18–12	2012/13
2014	Mark Selby	Ronnie O’Sullivan	18–14	2013/14
2015	Stuart Bingham	Shaun Murphy	18–15	2014/15
2016	Mark Selby	Ding Junhui	18–14	2015/16
2017	Mark Selby	John Higgins	18–15	2016/17
2018	Mark Williams	John Higgins	18–16	2017/18
2019	Judd Trump	John Higgins	18–9	2018/19
2020	Ronnie O’Sullivan	Kyren Wilson	18–8	2019/20
2021	Mark Selby	Shaun Murphy	18–15	2020/21
2022	Ronnie O’Sullivan	Judd Trump	18–13	2021/22
2023	Luca Brecel	Mark Selby	18–15	2022/23
2024	Kyren Wilson	Jak Jones	18–14	2023/24
2025	Zhao Xintong	Mark Williams	18–12	2024/25

Zobacz też

• Mistrzostwa świata kobiet w snookerze
• Klątwa Crucible