Minnesingerzy

Minnesingerzy lub minnesängerzy – średniowieczni niemieckojęzyczni arystokratyczni poeci liryczni i muzycy XII-XIV w. Piewcy miłości i piękna, którzy wykonywali sami swe ballady i pieśni, tworzone pod wpływem francuskich trubadurów. Prowadzili wędrowny tryb życia.

Król Wacław II czeski jako opiekun minnesingerów. Ilustracja z Codex Manesse.

Do najbardziej znanych minnesingerów należeli: Walther von der Vogelweide, Tannhäuser, Wolfram von Eschenbach, Herman Munch, Heinrich von Meißen zw. Frauenlob, Heinrich von Pressela (identyfikowany z Henrykiem Probusem).

Ich pieśni zwane minnesang nawiązywały do francuskich ballad. Z minnesingerów wywodzili się późniejsi meistersingerzy.

Minnesang rozwijał się również na Śląsku i ziemiach czeskich. Jak podaje Piotr Gierowski, król Czech i Polski Wacław II był nie tylko opiekunem minnesingerów, ale też jednym z nich^[1]. Prawdopodobnie minnesingerem był też książę wrocławski i krakowski Henryk IV Probus.

Wiersze minnesingerów w przekładzie na polski zawiera antologia: Minnesang. Niemiecka średniowieczna pieśń miłosna, przeł. i opr. Andrzej Lam (1997).

Znani minnesingerzy

Dietmar von Aist, jeden z pierwszych minnesangerów, ilustracja z Codex Manesse

• Der Kürenberger
• Dietmar von Aist
• Heinrich von Veldeke
• Friedrich von Hausen
• Albrecht von Johansdorf
• Hartmann von Aue
• Heinrich von Morungen
• Reinmar
• Walther von der Vogelweide
• Wolfram von Eschenbach
• Otto von Botenlauben
• Neidhart
• Gottfried von Neifen
• Burkart von Hohenfels
• Tannhäuser
• Ulrich von Liechtenstein
• Konrad von Würzburg
• Heinrich von Meißen
• Johannes Hadlaub
• Hugo von Montfort
• Oswald von Wolkenstein
• Mnich z Salzburga

Zobacz też

• Codex Manesse