Remove ads
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Regaty Transat 6,50 (w żargonie żeglarskim „Mini–Transat”) – odbywające się od 1977 cyklicznie co dwa lata transatlantyckie regaty samotników, z zachodu Europy na wschód Ameryki Południowej, na jednokadłubowych jachtach o maksymalnej długości 6,5 m. Regaty te zostały wymyślone przez Brytyjczyka Boba Salmona, w odpowiedzi na niemożność sprostania przez wielu zainteresowanych żeglarzy olbrzymim kosztom startu w innych tradycyjnych regatach transatlantyckich takich jak np. OSTAR.
Początkowo start miał miejsce w Wielkiej Brytanii, a od 1984 start następuje we Francji. Regaty mają charakter dwuetapowy. Metą pierwszego etapu zazwyczaj są Wyspy Kanaryjskie.
Od 2001 regaty startują pod nazwą „Transat 6,50 Charente–Maritime/Bahia” z Fort Boyard w La Rochelle we francuskim Départment Charlote–Maritime i poprzez metę pierwszego etapu Lanzarote na Wyspach Kanaryjskich, kończą się metą w Salvador w Brazylii.
Ze względu na rosnącą liczbę żeglarzy chcących wziąć udział w regatach organizatorzy postawili wiele bardzo wymagających warunków kwalifikacyjnych, między innymi udokumentowany udział w samotnym rejsie na dystansie 1000 mil morskich, ponadto udział w przynajmniej dwóch regatach klasy mini na dystansie łącznym co najmniej 1000 mil morskich z tym, że załoga może liczyć dwóch żeglarzy, a dodatkowo żeglarze muszą wykazać się ukończonym treningiem przetrwania. Ma to gwarantować wysoki poziom regat, jak i profesjonalizm uczestników. Zapewnia to bardzo duże bezpieczeństwo regat Transat 6,50 i plasuje je w czołówce pod tym względem pośród tego typu ekstremalnych wyścigów. W czasie regat 2005 roku z rywalizacji wycofało się tylko 8 żeglarzy, a wszystkie te rezygnacje był wynikiem awarii sprzętu (pęknięcia, wady materiałowe itp.).
Od udziału w regatach Transat 6,50 zaczęły się kariery wielkich żeglarzy samotników takich jak Ellen MacArthur, Isabelle Autissier oraz Jean Luc Den Heede. Startował w nich słynny polski żeglarz Kazimierz Jaworski, już po swym znakomitym wyniku w regatach OSTAR '76[1].
„Mini–Transat” od samego początku był swoistym poligonem doświadczalnym dla projektantów jak i budowniczych jachtów. W historii zapisał się między innymi „s/y Spanielek” Kuby Jaworskiego, w którym po raz pierwszy zastosowano dwie płetwy sterowe, oryginalne ożaglowanie bez tradycyjnego grota natomiast z dwiema rolowanymi genuami, rozpinanymi na teleskopowych spinakerbomach przy wiatrach pełnych. Technologiczna nowinką w tamtych czasach był również sam kadłub wykonany z laminatu kevlarowego (1977).
Innymi nowinkami wprowadzonymi do żeglarstwa regatowego przez „Mini” są również:
Przepłynięcie Atlantyku w regatach 2005 dla zwycięzcy Francuza Corentina Dugueta zajęło 24 dni 21 godzin 36 minut i 24 sekundy, ze średnią prędkością w czasie pierwszego etapu 8,2 węzła, 6,7 węzła w drugim etapie oraz średnią prędkością 7,1 na całym dystansie 4226 mil morskich.
Udział w regatach wzięli:
Jachty biorące udział w regatach Transat 6,50 podzielone są na dwa typy: jachty seryjne oraz prototypy.
Jachty seryjne są to jednostki o prawie identycznych właściwościach nautycznych. By powstrzymać wyścig technologiczny, regulamin regat ogranicza stosowanie nowoczesnych i bardzo drogich materiałów, zarówno przy konstrukcji kadłubów jak i takielunku czy żagli. Te właśnie założenia sprawiły, że klasa ta jest dostępna i stosunkowo niedroga. W klasie jachtów seryjnych najważniejsze zatem stają się umiejętności skipperów, solidne przygotowanie jachtu i – jak w każdym sporcie – trochę szczęścia.
Jachty prototypowe to nowatorskie konstrukcje, niemal kosmiczne technologie zastosowane w materiałach służących do budowy oraz cały szereg prototypowych rozwiązań, a wszystko po to, by nadać jachtowi jak największą szybkość. Tu nie liczą się koszty, a jedynie najnowsze osiągnięcia techniki. Jedyne ograniczenia to ogólny wygląd, oraz dokładne wymiary łodzi. Ten typ w klasie MINI stał się zatem poligonem doświadczalnym dla największych regat świata takich, jak Puchar Ameryki (America's Cup), Puchar Admiralicji (Admiral's Cup) czy regat dookoła świata Volvo Ocean Race.
Dodatkowymi wymaganiami technicznymi są między innymi:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.