Milu chiński

Milu chiński^[3], milu^[4], jeleń milu^[5], jeleń Davida^[5] (Elaphurus davidianus) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych (Cervidae).

Milu chiński

Elaphurus davidianus[1]
Milne-Edwards, 1866
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	parzystokopytne
Rodzina	jeleniowate
Podrodzina	jelenie
Rodzaj	milu
Gatunek	milu chiński
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
wymarły na wolności

Elaphurus davidianus

Systematyka

Taksonomia

Autorem pierwszego opisu naukowego rodzaju i gatunku jest A. Milne-Edwards. Opis ukazał się w czasopiśmie Annales des Sciences Naturelles, Zoologie w 1866 roku^[6]. Jako miejsce typowe autor wskazał Chiny (fr. „dans le parc impérial situé à quelque distance de Pékin”)^[6]. Jedyny przedstawiciel rodzaju milu^[3] (Elaphurus).

Gatunek typowy

Elaphurus davidianus Milne-Edwards, 1866

Etymologia

Nazwa rodzajowa jest połączeniem słów z języka greckiego: έλαφος élaphos – „jeleń” oraz ουρα oura – „ogon”^[7]. Epitet gatunkowy honoruje odkrywcę jelenia, ojca Armanda Davida (1826-1900), francuskiego misjonarza w Chinach oraz naturalistę^[6].

Występowanie

W warunkach naturalnych zamieszkiwał prawdopodobnie północne i środkowe Chiny. Wytępiony ok. III w. n.e. Zachował się jedynie w niewoli, w parku łowieckim cesarzy chińskich pod Pekinem (Nanhaizi). Introdukowany w Europie i Ameryce Południowej, a następnie reintrodukowany w Chinach, nad Morzem Żółtym. Spotykany w wielu ogrodach zoologicznych, także w Polsce (poznański Ogród Zoologiczny^[5], Park Dzikich Zwierząt w Kadzidłowie, Śląski Ogród Zoologiczny, Ogród Zoologiczny we Wrocławiu oraz Ogród Zoologiczny w Krakowie).

Charakterystyka ogólna

Podstawowe dane przedstawia tabela:

Długość ciała	Wysokość w kłębie	Długość ogona	Masa ciała	Dojrzałość płciowa	Długość ciąży	Liczba młodych w miocie
183–216 cm	115 cm	22–35 cm	150–214 kg	27 miesięcy	ok. 9 miesięcy	1–2

Ubarwienie czerwonobrązowe latem, zimą brązowoszare. Wzdłuż grzbietu ciągnie się czarny pas. U młodych występuje cętkowanie. Jeleń Davida ma wąską, długą głowę, krótkie uszy i wyjątkowo długi ogon.

Są zwierzętami stadnymi. W okresie godowym samce toczą między sobą zacięte walki. Żywią się głównie trawami i roślinnością wodną. Samica rodzi w kwietniu lub maju jedno do dwóch młodych. Żyją przeciętnie 18, maksymalnie 23 lata.

Krzyżuje się z jeleniem szlachetnym.

Zagrożenia i ochrona

Gatunek wymarły na wolności^[2]. W warunkach naturalnych (lecz pod stałą kontrolą) występują jedynie w Beijing Milu Park i Dafeng Milu Natural Reserve. Obecna populacja uważana jest za stabilną.