Loading AI tools
Mieczysław Kulikowski (ur. 22 czerwca 1880 w Załoźcach, zm. 27 stycznia 1942 w Hartheim) – major piechoty Wojska Polskiego, nadinspektor Straży Granicznej.
 major piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia |
22 czerwca 1880 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
27 stycznia 1942 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1928 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
3 Pułk Piechoty, |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa (bitwa pod Kostiuchnówką), |
| Późniejsza praca |
Straż Graniczna |
| Odznaczenia | |
     | |
.png){kind=small}
| nadinspektor | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1928–1937 |
| Formacja | |
| Jednostki |
Inspektorat Graniczny nr 17, |
| Stanowiska |
kierownik inspektoratu |
Urodził się 22 czerwca 1880 w Załoźcach[1][2][3][4]. Był synem Wilhelminy z Wierzbowskich i Kazimierza, leśniczego, zatrudnionego w towarzystwie ubezpieczeniowym „Florianka”, w którym sam także pracował od 1904 do 1914 w Tarnopolu[1][3][2][5]. Działał w Towarzystwie Szkoły Ludowej oraz w Polskim Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół” (od 1910 członkiem zarządu w Tarnopolu i współorganizatorem tamtejszej Stałej Drużyny Sokolej, w ramach których zdał egzamin oficerski[3]), w 1907 współorganizował klub sportowy Kresy[2].
Po wybuchu I wojny światowej wraz z ochotnikami pod koniec sierpnia wyruszył do szeregów Legionów Polskich[2]. Służył w 1 kompanii 3 pułku piechoty w składzie II Brygady, uczestnicząc w kampanii karpackiej[2]. W lutym 1915 przebywał w szpitalu w Baden, po czym 26 maja 1915 został mianowany podporucznikiem piechoty, a 11 listopada 1915 na stopień porucznika piechoty[2][3]. Od końca 1915 służył w Batalionie Uzupełniającym nr II przy Komendzie Grupy Legionów Polskich[2]. W połowie 1916 tymczasowo pełnił funkcję zastępcy komendanta Domu Ozdrowieńców Legionów Polskich w Kamieńsku[2]. Później był oficerem 6 pułku piechoty w składzie III Brygady[2]. Na początku lipca 1916 brał udział w bitwie pod Kostiuchnówką i w późniejszych walkach na obszarze Wołynia[2]. Potem był oficerem przydzielonym do służby werbunkowej[2]. W okresie od 6 kwietnia do 4 czerwca 1917 kierował Komisariatem PUZ w Łodzi[2]. 21 września 1917 został instruktorem gimnastyki w Szkole Oficerskiej Polskiego Korpusu Posiłkowego w Siedliskach oraz pełnił funkcję gospodarza tej placówki[2]. Od lutego do maja był internowany w Marmarosz-Sziget[3].
Po zakończeniu wojny, w listopadzie 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego[2]. Został awansowany na stopień kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[6][2]. Od lipca do 21 grudnia 1919 był dowódcą batalionu zapasowego 2 pułku Piechoty Legionów[7]. Następnie w 3 pułku Piechoty Legionów był p.o. dowódcy batalionu zapasowego do 2 września 1920[8], ponownie do 25 listopada 1920, po czym został zastępcą dowódcy batalionu[9] oraz znów od 7 listopada 1921 był etatowym dowódcą batalionu zapasowego[2]. Od lutego 1920 do stycznia 1921 był dowódcą batalionu zapasowego w 11 pułku piechoty. W późniejszych latach 2. był oficerem 6 pułku Strzelców Podhalańskich w Stryju, w którym w 1923 był p.o. dowódcy II batalionu (w stopniu kapitana)[10], następnie awansowany na stopień majora piechoty ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923[11][2][3] w 1924 był dowódcą II batalionu[12]. Do 1928 pozostawał oficerem 6 psp[3]. Z dniem 31 marca 1928 został przeniesiony w stan spoczynku[2]. W 1934 jako major w stanie spoczynku był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr I jako oficer pełniący służbę w Straży Granicznej i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Ciechanów[13].
Od 1 lipca 1928 służył w Straży Granicznej, mianowany wówczas inspektorem, od tego czasu sprawował stanowisko kierownika Inspektoratu Granicznego nr 17 w Białej[14][3]. W październiku 1928 został zastępcą kierownika Wielkopolskiego Inspektoratu Okręgowego Straży Granicznej i tymczasowo pełnił obowiązki kierownika tegoż od 15 października 1928 do 21 stycznia 1929[3]. Następnie ponownie był kierownikiem IG nr 17 w Białej[3]. 23 listopada 1928 został wybrany na funkcję przewodniczącego Komisji Dyscyplinarnej przy Śląskim Inspektoracie Okręgowym Straży Granicznej w Katowicach[3]. Od listopada do grudnia 1930 był p.o. kierownika ŚIO SG[3]. Od lipca 1931 sprawował stanowisko kierownika Mazowieckiego Inspektoratu Okręgowego Straży Granicznej[3]. Na przełomie 1932/1933 zasiadał w sądzie honorowym dla oficerów stopni wyższych przy Komendzie Straży Granicznej[3]. 1 lipca 1937 został awansowany na stopień nadinspektora[3]. Z dniem 31 sierpnia 1937 został przeniesiony w stan spoczynku w SG[3].
Zginął 27 stycznia 1942 w Hartheim[15].
15 października 1910 w Sanoku poślubił Jadwigę Michalinę Pollak (ur. 1872[16]), córkę sanockiego drukarza Karola Pollaka, siostrę Karola oraz Michała[1][3]. Miał syna Mieczysława (ur. 1920)[3].
- Krzyż Niepodległości (4 lutego 1932)[17][2]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (27 listopada 1929)[18]
- Krzyż Walecznych (przed 1924)[12][2]
- Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1937)[19]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[3]
- Odznaka Pamiątkowa Straży Granicznej[3]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
