Michael Lucas

Michael Lucas, także Andrei Treivas Bregman^[3][4] (ur. 10 marca 1972 w Moskwie) – rosyjsko–amerykańsko–izraelski^[5] aktor, reżyser i producent filmów pornograficznych, a także filmów dokumentalnych^[6], przedsiębiorca/CEO nowojorskiego studia filmowego Lucas Entertainment^[7], felietonista „The Advocate”, „The Huffington Post” i „Pink News”.

Michael Lucas

Michael Lucas (2011)
Prawdziwe imię i nazwisko	Andriej Lwowicz Trejwas ros. Андрей Львович Трейвас
Data i miejsce urodzenia	10 marca 1972[1] Moskwa[2]
Używane pseudonimy	Michal Lucas[1], Michel Lucas[1], Ramzes Kairoff[1]
Lata aktywności	od 1996[2]
Narodowość	rosyjska[2]
Liczba filmów	266 jako wykonawca (za IAFD)[2], 212 jako reżyser (za IAFD)[2]
Wzrost	184 cm[2]
Masa ciała	82 kg[2]
Kolor włosów	brąz[2]
Kolor oczu	brąz[1]
Strona internetowa

Wczesne lata

Urodził się i dorastał w Moskwie jako syn Eleny Treivas, nauczycielki literatury rosyjskiej, i Lwa Bregmana, inżyniera^[8]. Wychował się w świeckiej rodzinie żydowskiej^[9][10][11].

W 1994 uzyskał dyplom z prawa w Kutafin Moscow State Law University (MSAL)^[12]. Po ukończeniu studiów przez krótki czas był właścicielem biura podróży aż do 30 maja 1995, kiedy opuścił Rosję^[13].

Amerykański paszport Lucasa.

Kariera

Przeniósł się do Monachium w Niemczech, gdzie rozpoczął swoją karierę w branży filmów dla dorosłych od występu w niemieckim heteroseksualnym filmie pornograficznym^[14]. Potem przez najbliższe dwa lata osiedlił się we Francji, gdzie pracował pod kierunkiem francuskiego reżysera Jeana-Daniela Cadinota.

W 1997 wyjechał do Nowego Jorku, gdzie zajmował się modelingiem w negliżu oraz prostytucją. W 1998 założył własne studio filmowe Lucas Entertainment, którego nazwa pochodziła od przybranego przez niego pseudonimu artystycznego: Michael Lucas^[7]. Zlokalizował je w Nowym Jorku za pieniądze, które zarobił z prostytucji. Studio swoją działalność otworzyło w 2004, a Lucas zaczął reżyserować i produkować filmy, często również w nich występując. 12 listopada 2004 posiadł obywatelstwo amerykańskie^[7].

W 2004 amerykański fotograf Timothy Greenfield-Sanders opublikował książkę XXX: 30 Porn Star Photographs z 30. gwiazdami porno, które były fotografowane w strojach i nago^[15] i zrealizował film dokumentalny HBO Thinking XXX^[16], gdzie jednym z jego modeli był Michael Lucas. Portrety książki zostały zaprezentowane w kwietniu 2005 w Santa Monica i eksponowane pod koniec 2005 w galerii sztuki współczesnej w Mediolanie.

Latem 2005 Lucas Distribution, Inc. wydał Niebezpieczne związki Michaela Lucasa (Michael Lucas' Dangerous Liaisons), gdzie wystąpiły gwiazdy takie jak Boy George, Bruce Vilanch, Graham Norton, RuPaul, Lady Bunny, Amanda Lepore czy Michael Musto. Film zdobył 13 nominacji do branżowej nagrody GayVN Award^[17].

Wspólnie z Yariven Mozerem zrealizował film dokumentalny Rozbierając Izrael. Geje w Ziemi Obiecanej (Undressing Israel: Gay Men in the Promised Land, 2012) i wspólnie ze Scottem Sternem – Campaign of Hate: Russia and Gay Propaganda (2014). W lipcu 2015 zajął szóste miejsce w rankingu 20minutos.es „Najbardziej seksowni aktorzy gejowskich filmów porno” (Los actores porno gay mas sexys)^[18].

Kontrowersje

W marcu 2010 wygrał sprawę sądową rozpoczętą w lutym 2007 przez International Media Films (IMF), która stwierdziła, że film La Dolce Vita Lucasa naruszył prawa autorskie MFW do filmu Federico Felliniego Słodkie życie i powiązanych znaków towarowych^[19].

Był wielokrotnie oskarżany przez innych aktorów pornograficznych o nękanie, oszukiwanie i wykorzystywanie, a także niepłacenie gaży^[20].

Poparcie dla rakiety użytej do zbombardowania Gazy

16 grudnia 2023 były zawodnik UFC/MMA Jake Shields zamieścił na Twitterze zdjęcie izraelskich rakiet, na których żołnierze IDF napisali swoje imię i nazwisko oraz nazwiska innych osób wypowiadających się przeciwko rzekomym zbrodniom wojennym IDF w Gazie^[21]. Lucas, który wówczas przebywał w Izraelu, odpowiedział na tweeta, załączając zdjęcie izraelskiej rakiety z podpisem „Od Michaela Lucasa do Gazy” i pisząc: Hahaha, właściwie poprosiłem o napisanie mojego imienia. Mam zdjęcie przed i po. Czy ty też je dostałeś? Niesamowita różnica. Lucas twierdził później, że jego przyjaciel, żołnierz IDF, napisała na bombie jego imię i nazwisko^[22][23].

Lucas powiedział izraelskiemu kanałowi Ynet, że jego zdaniem bojkot wynikał z antysemityzmu, a nie – jak stwierdziło wielu krytyków – że rakieta prawdopodobnie zabije palestyńskich cywilów: „Jestem jedynym żydowskim właścicielem firmy dla dorosłych po stronie gejowskiej branży. Czy to przypadek, że jestem bojkotowany?”^[24].

W artykule dla amerykańskiego magazynu żydowskiego Tablet Ross Anderson zastanawia się, czy propalestyńscy wykonawcy filmów dla dorosłych wykorzystują konflikt Izraela z Hamasem do zdobycia popularności i zdobycia nowych zwolenników. Tymczasem Anderson zwraca uwagę, że Lucas jest jedynym żydowskim właścicielem tradycyjnego studia dla dorosłych gejów, wyreżyserował i wyprodukował setki filmów oraz jest weteranem branży mającym miejsce w Galerii sław GayVN. Anderson zauważa dalej, że Lucas prowadzi swoją firmę, Lucas Entertainment, w „przedinfluencerskim modelu gospodarki pornograficznej”, pisząc, co następuje: „[Lucas kręci] filmy, do produkcji których potrzeba aktorów i ekipy. Jego komentarze sprawiły, że jego nazwisko jest bardziej znane – oczywiście nieumyślnie – ale tylko w takim stopniu, w jakim staje się notorycznym pariasem w branży pornograficznej ze względu na swoje stanowisko w sprawie Izraela.”^[25].

24 grudnia 2023 gwiazda porno Sean Xavier, który wcześniej współpracował z Lucas Entertainment, napisał na X: Uważam, że [post] jest zarówno zasmucający, jak i naganny. Jeśli o to pytacie, nie będę już promować mojej pracy w tym studiu ani przyjmować przyszłych ofert współpracy z nimi^[26].

Życie prywatne

Jest zadeklarowanym gejem. Osiedlił się w Nowym Jorku. Przyjaźni się z aktorami PJ DeBoyem oraz jego partnerem Paulem Dawsonem, bloggerem Andym Towle i fotografem Davidem Shankbone’em^[27].

Nagrody

Rok	Nagroda	Kategoria	Film	Inni wykonawcy
2001	Grabby Award	Najlepsza nowy reżyser[28]	–	–
	GayVN Award	Najlepsza występ solo[28]	Fire Island Cruising (2000)	–
2003	Hard Choice Award	Osobowość roku[29]	–	–
		Najlepsze realizacje wideo[29]	Fire Island Cruising 3–4 (2003)	–
		Najlepszy reżyser[29]		–
		Najlepsza scena seksu roku[29]	Apartments (2003)	Carlo Aguirre
2004	Hard Choice Award	Osobowość roku[30]	–	–
		Najlepsza scena seksu roku[30]	Fire Island Cruising 5 (2003)	Rob Ramos
2005	Hard Choice Award	Najlepszy reżyser[31]	Michael Lucas' Dangerous Liaisons (2005)	–
		Najlepszy film[31]		–
2007	GayVN Award	Najlepszy aktor[32]	La Dolce Vita (2006)	–
		Najlepszy trójkąt erotyczny[32]		Jason Ridge i Derrick Hanson
		Najlepszy reżyser[32]		Tony DiMarco
2008	European Gay Porn Awards (EGPA)	Najlepsza okładka filmu[33]		–
	XBIZ Award	Najlepszy wykonawca GLBT[34]	–	–
		Reżyser roku GLBT[34]	–	Tony DiMarco
2009	Hard Choice Award	Najlepszy film (USA)[35]	Inside Israel (2009)	–
	GayVN	GayVN Hall of Fame[36]	–	–
	XBIZ Award	Reżyser roku GLBT[28]	–	–
2010	HustlaBall Award	Najlepszy aktyw (USA)[37]	–	–
		Najlepsze studio (USA)[37] Lucas Entertainment	–	–
		Najlepsza strona internetowa studia[37] LucasEntertainment.com	–	–
		Najlepszy film[38]	Men of Israel (2009)	–
	Grabby Award	Najlepszy film międzynarodowy[39]		–
	TLA Gay Award	Niezbędny film roku[40][41]		–
2011	Hard Choice Award	Film dla miłośników tyłków[42] z Mr. Pamem	Eye Contact (2011)	–
	TLA Gay Award	Reżyser roku[43]	–	–
2012	Grabby Award	Najlepszy reżyser[44] z Markiem MacNamerą i Mr. Pam	Assassin (2011)	–
	Najlepszy film[45]	–
	XBIZ Award	Film gejowski roku[46]		–
	TLAGay Award	Obowiązkowy film roku[47]		–
	HustlaBall Award	Najlepsze studio internetowe[48] Lucas Entertainment	–	–
		Najlepszy film[48]	Last Day (2012)	–
2013	Cybersocket Award	Najlepszy producent treści[49] Lucas Entertainment	–	–
2015	Cybersocket Web Award	Nagroda doskonałości[50] Lucas Entertainment	–	–
2016	HustlaBall Award	Specjalna nagroda honorowa[51]	–	–
2018	Grabby Award	Grabby Wall of Fame[52]	–	–
2020	Grabby Award	Najlepsza scena seksu grupowego[53]	All-Star Orgy (2019)	Colton Grey, Dakota Payne, Edji DaSilva, Hunter Smith, Jeffrey Lloyd, JJ Knight, Manuel Skye, Max Arion, Max Avila, Allen King i Ruslan Angelo
2021	Grabby Award	Najlepszy reżyser wszystkich scen seksu[54]	Daddy’s In Charge (2020)	–

Filmografia

Rok	Tytuł	Rola	Reżyser
1997	Broadway Damage[55]	Marc	Victor Mignatti
1998	Will & Grace[56]	Andy	Helmut Metzger
1999	Pop[57]	Ed	Brian Johnson
2001	Keeping It Real: The Adventures of Greg Walloch (film dokumentalny)[58]	facet w barze	Eli Kabillio
	Prawo i bezprawie – Deep Vote[59]	Elliot Krasner	Jace Alexander
2004	Prawo i bezprawie – odc. Paradigm[60]	Tim	Matthew Penn
2006	La Dolce Vita[61]	Max Todd	Tony DiMarco, Michael Lucas
2007	Starrbooty	Alexi Popov	Mike Ruiz
2008	Sex Positive (film dokumentalny)[62]	w roli samego siebie	Daryl Wein
	Why We Wax (film dokumentalny)[63]		Amy Axelson, Kimberly M. Wetherell
	Another Gay Sequel: Gays Gone Wild[64]	chłopak dostarczający pizzę	Todd Stephens
2012	Rozbierając Izrael. Geje w Ziemi Obiecanej (Undressing Israel. Gay men in the Promised Land)(film dokumentalny)[65]	w roli samego siebie	Michael Lucas, Jariw Mozer
2013	Mogło być gorzej[66]		Jody Hill