Michał Kossakowski (1733–1798)

Michał Korwin-Kossakowski, herbu Ślepowron (ur. 23 lipca 1733 w Królewcu, zm. 18 stycznia 1798 w Wojtkuszkach) – wojewoda witebski i brasławski, pisarz skarbowy litewski, podstoli kowieński, w 1784 roku odznaczony Orderem Orła Białego, kawaler Orderu Świętego Stanisława^[1], marszałek sądów kapturowych powiatu kowieńskiego w 1764 roku.

Ten artykuł dotyczy wojewody. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Michał Korwin-Kossakowski

portret pędzla nieznanego malarza z XVIII wieku
Ślepowron
Rodzina	Kossakowscy herbu Ślepowron
Data i miejsce urodzenia	23 lipca 1733 Królewiec
Data i miejsce śmierci	18 stycznia 1798 Wojtkuszki
Ojciec	Dominik Kossakowski (zm. 1743)
Żona	Barbara z Zyberków primo voto Tyzenhausowa
Dzieci	Józef Dominik Kossakowski
Odznaczenia

Pochodził ze znanego litewskiego rodu, syn stolnika żmudzkiego Dominika (zm. 1743). Jego braćmi byli biskup inflancki Józef, hetman Szymon oraz kasztelan inflancki Antoni.

W 1764 roku był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego z powiatu kowieńskiego^[2]. W 1781 uzyskał nominację na kasztelana witebskiego, w 1787 został wojewodą witebskim. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego^[3]. Występował jako przeciwnik Konstytucji Trzeciego Maja. Figurował na liście posłów i senatorów posła rosyjskiego Jakowa Bułhakowa w 1792 roku, która zawierała zestawienie osób, na które Rosjanie mogą liczyć przy rekonfederacji i obaleniu dzieła 3 maja^[4]. W 1792 roku wybrany został konsyliarzem z Senatu konfederacji generalnej litewskiej w konfederacji targowickiej^[5], delegowany do sądów ultimae instantiae^[6] i do Komisji Skarbowej Wielkiego Księstwa Litewskiego^[7]. W 1794 objął nowo utworzony urząd wojewody brasławskiego, został też desygnowany na marszałka Trybunału Litewskiego; tego ostatniego urzędu nie objął z powodu wybuchu insurekcji kościuszkowskiej.

Został pochowany w kościele pod wezwaniem Zbawiciela w Wojtkuszkach; był fundatorem tego kościoła. Jego synem (z małżeństwa z Barbarą z Zyberków, I voto Tyzenhausową, zmarłą w 1811) był Józef Dominik (1771–1840), zięć Szczęsnego Potockiego i pułkownik WP.

Przypisy

1. Mariusz Machynia, Valdas Rakutis, Czesław Srzednicki, Wojsko Wielkiego Księstwa Litewskiego, Kraków 1999, s. 75, Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 231.
2. Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 57.
3. Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792...., Warszawa 1791, s. 309.
4. Łukasz Kądziela, Między zdradą a służbą Rzeczypospolitej. Fryderyk Moszyński w latach 1792–1793, Warszawa 1993, s. 46, Сборник Русского исторического общества, t. 47,Petersburg 1885, s. 271.
5. Korrespondent Warszawski Donoszący Wiadomości Kraiowe y Zagraniczne. 1792, no 64 + dod., s. 586.
6. Korwin [Kossakowski] S., Trzeci Maj i Targowica, Kraków 1890, s. 129.
7. Korrespondent Warszawski Donoszący Wiadomości Kraiowe y Zagraniczne. 1792, no 63, s. 580.

Bibliografia

• Polski Słownik Biograficzny, tom XIV, 1968–1969 (artykuł Edmunda Rabowicza)

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 1512150567603406370005
• PLWABN: 9810602636705606