Meliowate, miodlowate (Meliaceae Juss.) – rodzina roślin należąca do rzędu mydleńcowcówSapindales (lub rutowcówRutales w niektórych ujęciach systematycznych). Należy tu 50 rodzajów z 641 gatunkami drzew występujących w strefie międzyzwrotnikowej[2]. Nieliczne gatunki rosnące w strefie umiarkowanej rosną w Chinach i w południowej Afryce[3]. Duże znaczenie użytkowe jako roślina owocowa ma słodliwka pospolitaLansium domesticum rozpowszechniona w uprawie w tropikach. Jadalne są także owoce różnych gatunków z rodzaju santolSandoricum i aglajaAglaia. W Chinach jako warzywo spożywa się młode liście Toona sinensis. Dla bogatych w olej nasion szeroko rozpowszechniona jest także miodla indyjska, sadzona z powodu swej odporności na suszę także jako roślina cieniodajna i wiatrochronna. Olej pozyskuje się także z nasion roślin z rodzaju Carapa, które dostarczają poza tym cenionego drewna. Z tego jednak najbardziej słynął mahoniowiec właściwySwietenia mahagoni, co doprowadziło do nadmiernej jego eksploatacji i wprowadzenia ograniczeń w obrocie handlowym (objęty został ochroną konwencji CITES). Także inne gatunki z tego rodzaju i innych (np. Cedrela, Chukrasia, Entandrophragma, Khaya) są ważnym źródłem surowca drzewnego. Owoce melii pospolitej(inne języki)Melia azedarach używane są jako koraliki, a i samo drzewo sadzone jest często jako ozdobne w krajach o ciepłym klimacie[3].
Skrętoległe, rzadko naprzeciwległe. Blaszka pierzastozłożona, czasem zredukowana i w efekcie trój-, dwu- lub jednolistkowa. Listki zwykle całobrzegie, rzadziej klapowane lub piłkowane. Przylistków brak, ale czasem występują pozorne przylistki – gdy dolna para listków liścia złożonego jest inaczej wykształcona niż pozostałe[3].
Zebrane są w wyrastające w kątach liści, na pniach (kaulifloria) lub liściach (u rodzaju Chisocheton) kwiatostany wiechowate, groniaste lub kłosowate. Kwiaty promieniste, najczęściej są jednopłciowe (rośliny dwupienne), czasem obupłciowe. Działki kielicha występują w liczbie trzech do sześciu, są zrośnięte lub wolne, przy czym kielich często ma formę kubeczkowatą lub rurkowatą. Płatki korony są trzy do siedmiu (rzadko 14) i zebrane w jednym okółku, choć u rodzaju Chisocheton są spiralne. Płatki są wolne lub zrośnięte u dołu w rurkę. Pręciki występują w liczbie od trzech do 10, rzadko większej. Ich nitki często zrastają się w rurkę, rzadziej są wolne. Pylniki otwierają się podłużnymi pęknięciami. Zalążnia otoczona jest dyskiem miodnikowym lub go brak. Jest górna i tworzona jest najczęściej przez dwa do sześciu, rzadziej do 20, zrośniętych owocolistków, z których każdy formuje własną komorę. Szyjki słupka są zrośnięte i zwieńczone dyskowatym lub główkowatym znamieniem, u niektórych przedstawicieli siedzącym[3].
Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI:10.1371/journal.pone.0119248, PMID:25923521, PMCID:PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
Maarten J.M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase:Plants of the World.Richmond UK, Chicago USA:Kew Publishing, Royal Botanic Gardens, The University of Chicago Press,2017,s.380-382. ISBN978-1-842466346.
