Meander (ornament)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Meander – element dekoracyjny stosowany w architekturze, rzeźbie, malarstwie. Geometryczny ornament w formie poziomego pasa, złożony z powtarzających się układów linii załamanych wielokrotnie pod kątem prostym[1]. Nazwa pochodzi od rzeki Meander płynącej w Azji Mniejszej o krętym biegu[2].
Znany w starożytnej Grecji i Rzymie[3]. Pojawił się w greckiej ceramice, głównie w malarstwie wazowym w VIII wieku p.n.e. (wazy dipylońskie)[4], później w dekoracji architektonicznej i jako obramienie mozaik[3]. Powrócił w okresie renesansu i klasycyzmu w stylach nawiązujących do sztuki antycznej, popularny zwłaszcza w drugiej połowie XVIII i początku XIX wieku[3]. Stosowany głównie jako element dekoracyjny wnętrza w postaci fryzu, w układanych z różnobarwnych płyt posadzkach[5], także w dekoracji tkanin[6].
Przykłady
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.