Matteo Castelli

Matteo Castello, Matteo Castelli (ur. ok. 1560 w Melide nad jeziorem Lugano w Szwajcarii, zm. po 29 kwietnia 1634^[1] w Warszawie) – wczesnobarokowy architekt tesyński.

Matteo Castelli

Data i miejsce urodzenia	ok. 1560 Melide
Data i miejsce śmierci	po 29 kwietnia 1634 Warszawa
Narodowość	włoska
Dziedzina sztuki	rzeźba, architektura
Epoka	barok

Życiorys

Został sprowadzony do Polski w 1613 roku, na czas kiedy przenoszono cały dwór królewski na stałe do Warszawy. Od 1614 roku był nadwornym architektem króla Polski Zygmunta III Wazy. Należy do grona najważniejszych architektów rzymskiego baroku, zaraz obok Dominica Fontany i Carla Maderny. Początkowo działał jako kamieniarz i rzeźbiarz. Podczas działalności w Warszawie charakterystyczne było dla niego stosowanie kordonowych gzymsów, płycin, lizen, permutacyjnych ram i nadawanie budynkom form surowych i wstrzemięźliwych.

Jego następcą na stanowisku architekta królewskiego został, promowany przez niego, jego pomocnik Constantino Tencalla (jego siostrzeniec, także z Lugano).

We Włoszech

• Fasada kościoła Santa Susanna w Rzymie (współpraca z Francesco Rosii wg planów Carlo Maderno) – 1597–1603,
• kaplica Barberinich (Cappella Barberini) w kościele Sant'Andrea della Valle w Rzymie,
• kościół Sant'Andrea della Valle (z Carlo Maderna),
• Palazzo Mattei (z Carlo Maderna),
• kaplica Rucellai we Florencji

W Rzeczypospolitej

• Zamek Królewski w Warszawie (kierownik prac i budowy)
• Zamek Ujazdowski w Warszawie (współpraca Constantino Tencalla) od 1624 r.
• projektant kaplicy św. Kazimierza w Wilnie zbudowanej w latach 1624−1632 (dekoracje do 1636 roku wykańczał Constantino Tencalla).

Galeria

• 
  Kościół Sant Andrea della Valle w Rzymie (współudział)
• 
  Kościół Santa Susanna w Rzymie (współudział)
• 
  Zamek Królewski w Warszawie
• 
  Zamek Ujazdowski w Warszawie
• 
  Kaplica św. Kazimierza w Wilnie