Maria Katarzyna Gieysztor

Maria Katarzyna Gieysztor (ur. 25 listopada 1869 w Szałtupiach^[1] koło Suwałk, zm. w czerwcu 1948 w powiecie nyskim) – polska działaczka społeczna, nauczycielka.

Maria Katarzyna Gieysztor

Mirska

Data i miejsce urodzenia	25 listopada 1869 Szałtupie
Data i miejsce śmierci	1948 powiat nyski
Zawód, zajęcie	nauczycielka
Odznaczenia

Życiorys

Była córką Emila i Jadwigi z Szusztów. Po ukończeniu (z wyróżnieniem) pensji Z. Czarnockiej w Warszawie pracowała od 1887 jako nauczycielka. Lata 1901–1909 spędziła na Suwalszczyźnie, gdzie była jedną z organizatorek Nadniemeńskiego Koła Ziemianek. Od 1909 uczestniczyła w działalności niepodległościowej w Warszawie; od 1913 w szeregach Polskiej Drużyny Strzeleckiej, w latach 1914–1918 w Polskiej Organizacji Wojskowej (była komendantką Oddziału Żeńskiego, pseud. Mirska).

W niepodległej Polsce kontynuowała działalność pedagogiczną i społeczną, była instruktorką oświatową, inicjatorką powstania i wieloletnią kierowniczką instytucji pomocy ociemniałym „Latarnia”; była również zatrudniona jako sekretarka w redakcji biuletynu Głównego Urzędu Statystycznego „Wiadomości Statystyczne”. W czasie II wojny światowej należała do AK.

Była odznaczona m.in. Krzyżem Walecznych i Złotym Krzyżem Zasługi.

Bibliografia

• Józef Gieysztor, Maria Katarzyna Gieysztor, w: Polski Słownik Biograficzny, tom VII, 1949-1958

Przypisy

1. Szałtupie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 774.