Marcjan Dominik Wołłowicz

Marcjan Dominik Wołłowicz herbu Bogoria (zm. 5 sierpnia 1712 roku) – marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1704 roku^[1], marszałek wielki litewski w 1704 roku, podskarbi wielki litewski w 1703 roku, administrator skarbu litewskiego w latach 1700–1703, pisarz wielki litewski w latach 1701–1703, chorąży mścisławski w 1692 roku^[2].

Marcjan Dominik Wołłowicz

Bogoria
Rodzina	Wołłowiczowie
Data śmierci	5 sierpnia 1712
Żona	Antonina Zahorowska

Życiorys

Poseł sejmiku mścisławskiego na sejm 1690 roku, sejm zwyczajny 1692/1693 roku, sejm nadzwyczajny 1693 roku, sejm 1695 roku^[3].

Był elektorem Augusta II Mocnego w 1697 roku z województwa mścisławskiego^[4], jako deputat podpisał jego pacta conventa^[5]. Poseł mścisławski na sejm koronacyjny 1697 roku^[6]. Był członkiem konfederacji olkienickiej w 1700 roku^[7]. Poseł na sejm 1701 roku i sejm z limity 1701-1702 roku z powiatu wileńskiego^[8]. Poseł na sejm 1703 roku z powiatu wileńskiego^[9]. Był członkiem konfederacji sandomierskiej 1704 roku^[10].

Wołłowicz posłował do cara w 1710 roku. Miał się wówczas starać o to by Rosjanie przekazali Inflanty Polsce. Na tajne polecenie Augusta II, poseł saski w Petersburgu Friedrich Vitzthum von Eckstädt doradził carowi nie zastosowywać się do tej prośby, August II Mocny miał bowiem nadzieje uzyskać Inflanty dl Saksonii. Był uczestnikiem Walnej Rady Warszawskiej 1710 roku^[11].

W 1712 Wołłowicz i Michał Puzyna, pisarz wielki litewski posłowali do cara Piotra Wielkiego, jako wysłannicy walnej rady warszawskiej. Tamtejsi posłowie sascy (Friedrich Vitzthum von Eckstädt i Johann Adolf von Loß) czynili im trudności, ponieważ bali się, że Piotr Wielki przyzna zdobyte na Szwedach Inflanty Polsce zamiast bezpośrednio Augustowi II, a więc Saksonii.

Żona Marcjana była Antonina Zahorowska, córka kasztelana wołyńskiego Stefana Zahorowskiego. Po śmierci Marcjana poślubiła Tomasza Józefa Zamoyskiego. Oba jej małżeństwa pozostały bezdzietne.

Bibliografia

• Historia Dyplomacji Polskiej, tom II 1572-1795 pod red. Zbigniewa Wójcika, PWN, Warszawa 1982, s. 364, 449.